یکی از مطالبی که در قرآن برای آن وعده ثواب داده شده و در آن شرط قربت نشده است حضور در اماکنی است که سبب خشم و غضب دشمنان دین می شود (اماکنی که حضور در آنها سبب فزونی شوکت مسلمانان و به اصطلاح زیاد شدن سیاهی لشکر ایشان می گردد)
بودند در لشکر یزید کسانیکه برای کشتن امام حسین علیه السلام نیامده بودند ؛ بلکه به این علت آمدند که اگر بعد از این جنگ خواستند به لشکریان هدیه ای بدهند به ایشان هم برسد و نه تیری به سمت امام حسین علیه السلام انداختند و نه شمشیری کشیدند اما ایشان را مستحق عذاب می دانیم . زیرا سیاهی لشگر کفر شدند و جزو نماد ظلم قرار گرفتند .
از آن طرف عده ای هستند که در این عزاداری ها شرکت می کنند و چون این عزاداری ها نشانه مقابله با ظلم است خداوند به ایشان ثواب می دهد.
البته باید گفت اینکه کسی دلسوزی و ناراحتی برای امام حسین علیه السلام را الی الله ولله نداند این درست نیست . بلکه اکثر کسانیکه برای امام حسین گریه می کنند از جنبه دینی برای ایشان گریه می نمایند و عزاداری می کنند؛ وگرنه می توانستند برای کشته گان جنگ های جهانی اول و دوم و... گریه کنند . اما خود حضور در این عزاداری ها نشانگر جهت عزاداری ایشان و از روی عرق دینی انجام گرفتن آن است.
نکته ی پایانی
برای بحث عزاداری دلایل و مسائل دیگری را نیز می توان ذکر کرد که از یک طرف چون برخی از این مسائل ممکن است بسیار عمیق و سنگین باشد و از طرف دیگر مطلب نیز خیلی طولانی شد بهمین مقدار بسنده می کنیم.
پاسخ با نقل قول
