و فرمودند:
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ضَرْبُ الْمُسْلِمِ یَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ إِحْبَاطٌ لِأَجْرِهِ ــــ
ــ از امام صادق(علیه السلام) روایت است که فرمودند: رسول الله(صلی الله علیه واله) فرموده اند: اینکه مسلمان هنگام مصیبت دستش را روی رانش بزند موجب هبط شدن اجرش می شود.»(الکافی ج3 ص224)
حال آقایان فقهاء با توجه به این احادیث و احادیث دیگر؛ هر کاری را در عزاداری و مرگ نزدیکان مجاز نمی دانند. برای مثال از جزع و فزع یا لباس چاک دادن در مرگ عزیزان نهی شده است.
2-2- گریه و عزاداری در عزار اهل بیت(علیهم السلام)
و اما موضوع اصلی بحث گریه برای اهل بیت(علیهم السلام) است. در این باب باید به فلسفه عزاداری و چرائی عزاداری پرداخته شود که به موارد زیر می تواند اشاره کرد:
الف- ابراز محبت
اولین دلیل عزاداری ما ابراز محبت نسبت به اهل بیت(علیهم السلام) است. چون محبیت به نص صریح قرآن کریم بر همه مسلمین واجب است.
«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى ــــ
ــ بگو: «به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم، مگر دوستى درباره خویشاوندان.»»(الشوری:23)
پاسخ با نقل قول
