موضوع: ترفندهای پرسش و پاسخ خواستگاری

۱- نیازی به خوش بینی نیست!
نمی‌گویم از همان ابتدا عینک بدبینی به چشم بگذارید، اما هنگام جلسات صحبت دو نفره سعی کنید حتی‌المقدور پرسش‌ها و پاسخ‌ها را به بهترین شکل ممکن تعبیر نکنید. خطای ارتباطی بزرگی که برای خیلی‌ها پیش می‌آید این است که بدون شناخت کافی از طرف مقابل هنگامی که شبهه‌ای برایشان پیش می‌آید، در ذهن خودشان و از طرف خودشان شخصا به شبهه پاسخ می‌دهند و در نتیجه برخی سرنخ‌ها که ممکن است آنها را به شناخت تازه‌ای برساند از دست می‌دهند. مثلا اگر هنگام پرسش از سابقه تحصیلی فرد مقابل‌تان به نظرتان رسید تحصیلش بیش از حد طول کشیده یا چند سالی در میان گفته‌هایش مجهول مانده که به چه کاری مشغول بوده، خیلی مودبانه و بدون تعارف سوال‌تان را بپرسید، نه اینکه پیش خودتان جواب بدهید: «شاید مشکلی داشته یا من در محاسبه سنوات تحصیلش اشتباهی کردم!» گاهی انسان نشانه‌هایی می‌بیند و با خوش‌بینی نادیده می‌گیرد. مثلا در یک جلسه خواستگاری که حضور داشتم، دیدم آقای داماد با لحنی نامناسب کلام پدرش را در جمع قطع کرد و خواست صحبت خودش را به کرسی بنشاند. آن زمان من و اطرافیان خیال کردیم واقعا پدرش حرف نابجایی زده بود و گرچه برایمان عجیب بود که پسری در جمع این‌طور با پدرش صحبت کند؛ اما آن را با خوش‌بینی نادیده گرفتیم و گفتیم لابد برای هرکسی پیش می‌آید! بعدا کاشف به عمل آمد که داماد حد و حدود احترام با والدینش را نگاه نمی‌دارد و خود آنها هم معترف و شاکی هستند. کسی که احترام پدر و مادر خود را ندارد، چگونه حرمت همسرش را نگه می‌دارد؟ نتیجه شد ازدواجی که سرگرفت و بعد از دو سال به طلاق منتهی شد!