پس ما را محض این ماه بر سایر امم برتري دادي، و در پرتو فضل آن ما را از میان همه ملت ها برگزیدي، پس به فرمانت روزش را روزه گرفتیم، و در شبش به كمك تو به عبادت برخاستیم، و به وسیله روزه و نمازش طالب رحمتي شدیم كه براي ما مهیا فرمودي، و آن را وسیله رسیدن به ثواب تو قرار دادیم، و تو بر آنچه بندگانت بدان رغبت دارند قادري، و آنچه را كه از احسانت خواسته شود بخشندهاي، و به آن كه جهت رسیدن به قرب تو بكوشد نزدیكي.
همانا این ماه در نزد ما ستوده زیست، و با ما همنشیني پسندیده بود، و برترین منفعت جهانیان را براي ما به ارمغان آورد، پس به هنگام پایان گرفتن وقت، و سرآمدن مدت، و كامل شدن روزهایش از ما جدا شد،
امام چهارم (ع) در دعای خود این ماه را مایه امیدی می نامد كه دوری آن رنج آور است و آن را همدمی می داند كه زمانی كه سپری می شود و به پایان می رسد وحشت آور و دردناك است.
امام سجاد (ع) پس از وداع با این ماه، به راز و نیاز با معبود پرداخته و می فرماید: بارالها! ما اهل این ماهیم كه ما را به آن شرافت بخشیدي، و توفیق ادراكش را به ما عنایت فرمودي؛ آنگاه كه تیرهبختان وقتش را نشناختند و از بخت بدشان از فضلش محروم شدند.
امام سجاد (ع) در قسمتی دیگر از این دعا می فرماید: خداوندا! تو را سپاس همراه با اقرار به بدی هایمان، و اعتراف به سهلانگاری مان، در حالي كه در قلب هایمان ندامت قطعي، و بر زبانمان عذر صادقانه داریم. پس ما را با توجه به اعتراف به تقصیري كه در این ماه داشتیم مزدي عنایت كن كه تدارك كننده فضیلتهاي دلخواهمان و جایگزین ذخیرههایي باشد كه مورد علاقه ماست.
حضرت علی بن الحسین (ع) در ادامه چنین نجوا می كند: خدایا! عذر ما را در كوتاهي از اداي حقت قبول كن، و آینده عمرمان را به ماه رمضان آینده كه در پیش داریم برسان، و چون ما را به آن رساندي ما را بر انجام عبادتي كه سزاوار توست یاري ده، و به انجام طاعتي كه شایسته آن ماه است موفق دار، و عمل صالحي را كه موجب تدارك حق تو در آن دو ماه از ماههاي زمان خواهد بود به دست ما جاري فرما.
پاسخ با نقل قول
