5-
«در راه آزاد ساختن بردگان» (وَ فِي الرِّقابِ).


يعنى سهمى از زكات، تخصيص به مبارزه با بردگى، و پايان دادن به اين موضوع ضد انسانى، و «آزادى تدريجى بردگان» داده مى‏شود.

6-
«اداء دين بدهكاران»
و آنها كه بدون جرم و تقصير زير بار بدهكارى مانده و از اداى آن عاجز شده‏اند
(وَ الْغارِمِينَ).


7-
«و در راه خدا» (وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ).


8-
«واماندگان در راه» (وَ ابْنِ السَّبِيلِ).


يعنى مسافرانى كه بر اثر علّتى در راه مانده، و زاد و توشه و مركب كافى براى رسيدن به مقصد ندارند، هر چند افراد فقير و بى‏بضاعتى نيستند.

در پايان آيه به عنوان تأكيد روى مصارف گذشته، مى‏فرمايد:
«اين فريضه الهى است» (فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ).

و بدون شك اين فريضه، حساب شده، و كاملا دقيق، و جامع مصلحت فرد و اجتماع است، زيرا
«خداوند دانا و حكيم است» (وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ).