دلیل دیگر معتقدین به ازدواج حضرت مهدى (علیه السلام) تمسّک به بعضى از روایات است، از جمله:
1 ـ مفضّل بن عمر از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: «... از مکان او هیچ یک از اولاد و دیگران اطلاع نمی یابد، مگر مولایى که متولّى امر اوست»[23]، در این روایت وقتى که سخن از جا و مکان و محلّ زندگى آن حضرت می شود، امام صادق (علیه السلام) می فرماید: کسى از مکان او اطلاع ندارد حتّى اولادش، پس معلوم می شود او اولادى دارد، و داشتن اولاد حاکى از ازدواج امام است.
امّا با تأمّل در این روایت نکاتى به نظر می رسد که مانع از استدلال بر ازدواج آن حضرت است، آن نکات عبارتند از:
الف ـ این روایت در کتاب الغیبه نعمانى نیز نقل شده است، با این تفاوت که به جاى کلمه «ولد» کلمه «ولى» آمده است : «ولا یطّلع على موضعه أحد من ولیّ ولا غیره[24] از مکان او کسى از ولى و غیر ولى اطّلاع نمی یابد»، یعنى دوست و غیر دوست، آشنا و غیر آشنا، از مکان او خبرى ندارند، و نمی دانند او کجاست.
در این روایت هیچ سخنى از فزرند و فرزندان نیست، بنابراین، با توجه به این نقل اعتمادى بر آن روایت نیست.
ب ـ در روایت سخن از فرزند است، ولى از این جهت که بگوییم الآن امام (علیه السلام) داراى فرزند و همسر باشد نیست، و به اصطلاح مجمل است، چرا که امکان دارد منظور فرزندانى باشند که در آستانه ظهور و یا پس از ظهور امام (علیه السلام) به دنیا می آیند.
ج ـ ممکن است این روایت و امثال آن بیانگر مبالغه در خفاى شخص باشد، یعنى هیچ کس نمی داند که او در کجاست، حتّى اگر داراى فرزند هم باشد، فرزندانش نیز از جایگاه او اطّلاع ندارند.[25]
د ـ از جهت سند مخدوش است، زیرا یکى از راویان آن ابراهیم بن مستنیر و در جاى دیگر عبد اللّه بن مستنیر است و هر دو مجهول اند.
با توجّه به نکات فوق، استدلال بر ازدواج امام (علیه السلام) در عصر غیبت مشکل، بلکه بعید به نظر می رسد.
پاسخ با نقل قول
