(آيه 153)- دهم:«اين راه مستقيم من، راه توحيد، راه حق و عدالت، راه پاكى و تقواست، از آن پيروى كنيد و هرگز در راههاى انحرافى و پراكنده گام ننهيد كه شما را از راه خدا منحرف و پراكنده مىكند و تخم نفاق و اختلاف را در ميان شما مىپاشد» (وَ أَنَّ هذا صِراطِي مُسْتَقِيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ).
و در پايان براى سومين بار تأكيد مىكند كه:«اينها امورى است كه خداوند به شما توصيه مىكند تا پرهيزكار شويد» (ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ).
1- اهميت نيكى به پدر و مادر!
ذكر نيكى به پدر و مادر، بلافاصله بعد از مبارزه با شرك، و قبل از دستورهاى مهمى همانند تحريم قتل نفس، و اجراى اصول عدالت، دليل بر اهميت فوق العاده حق پدر و مادر در دستورهاى اسلامى است.
اين موضوع وقتى روشنتر مىشود كه توجه كنيم به جاى «تحريم آزار پدر و مادر» كه هماهنگ با ساير تحريمهاى اين آيه است، موضوع احسان و نيكى كردن، ذكر شده است، يعنى نه تنها ايجاد ناراحتى براى آنها حرام است بلكه علاوه بر آن، احسان و نيكى در مورد آنان نيز لازم و ضرورى است.
و جالبتر اين كه كلمه «احسان» را به وسيله «ب» متعدى ساخته و فرموده است «و بالوالدين احسانا» بنابراين، آيه تأكيد مىكند كه موضوع نيكى به پدر و مادر را بايد آنقدر اهميت داد كه شخصا و بدون واسطه به آن اقدام نمود.
2- قتل فرزندان به خاطر گرسنگى!
از اين آيات برمىآيد كه عربهاى دوران جاهلى نه تنها دختران خويش را به خاطر تعصبهاى غلط، زنده به گور مىكردند، بلكه پسران را كه سرمايه بزرگى در جامعه آن روز محسوب مىشد، نيز از ترس فقر و تنگدستى به قتل مىرسانيدند.
با نهايت تأسف اين عمل جاهلى در عصر و زمان ما در شكل ديگرى تكرار مىشود، و به عنوان كمبود احتمالى مواد غذايى روى زمين، كودكان بىگناه در عالم جنين، از طريق «كورتاژ» به قتل مىرسند.
گر چه امروز براى سقط جنين دلايل بىاساس ديگرى نيز ذكر مىكنند، ولى مسأله فقر و كمبود مواد غذايى يكى از دلايل عمده آن است.
اينها و مسائل ديگرى شبيه به آن، نشان مىدهد كه عصر جاهليت در زمان ما به شكل ديگرى تكرار مىشود و «جاهليت قرن بيستم» حتى در جهاتى وحشتناكتر و گستردهتر از جاهليت قبل از اسلام است.
پاسخ با نقل قول
