● درمان
۱) عدم انجام حرکات تکراریتا حد امکان باید از انجام حرکات تکراری خود داری شود. استفاده از وسایلی که حالت لرزشی به دستها می دهند علایم و بیماری را بدتر میکند.۲) تصحیح وضعیت مچ در هنگام کارتصحیح وضعیت نشستن و استفاده از وسایل با طراحی مناسب ضروری است.۳) استفاده از مچ بند(اسپلینت):استفاده از مچ بند مخصوص در سه ماه اول پس از شروع علایم و همچنـین در خانمهای حامله بسیار موثر است. زاویه اسپلینت باید تنظیم شود. اغلب اسپلینتهای ساخته شده در بازار زاویه مناسبی ندارند و حتی باعث بدتر شدن علایم می شوند. مچ بند باید حتمآ در شب پوشیده شود. بهتر است در طی روز نیز از مچ بند استفاده کرد.۴) استفاده از داروها: برخی داروها در درمان این حالت موثر می باشند.۵) تزریق کورتیکو استروئید۶) مدالیتی هااستفاده از اولتراسوند و لیزر میتواند به بهبود بیماری کمک نماید.
● جراحی:اگر بیمار به درمانهای غیر جراحی پاسخ مناسبی ندهد یا اگر در نوار عصب و عضله علایم درگیری شدید عصب دیده شود یا عضلات تحلیل رفته باشد یا دستها ضعیف شده باشند جراحی توصیه می گردد. عوارض جراحی شامل ایجاد زخم بدشکل، آسیب به اعصاب پوستی و چسبندگی تاندونها است. لذا یک دوره کار درمانی پس از جراحی برای کاهش تورم و حفظ حرکات انگشتان همراه با چهار هفته استفاده از مچ بند ضروری است.عوارض ناشایعتر پس از جراحی شامل عفونت، آسیب شریانی، سفتی مفصل و . . . است. برخی از بیماران از باقی ماندن علایم پس از جراحی شکایت دارند.عدم تشخیص صحیح علت عمده باقی ماندن علایم پس از جراحی است .
پاسخ با نقل قول
