در نهج البلاغه خطبه۱۷۹ خطبه ای از علی (ع) آمده است که خداوند متعال را معرفی می نماید:
« ذعلب یمانی پرسید: ای امیرمؤمنان آیا پروردگار خود را دیده ای؟
حضرت پاسخ فرمودند: آیا چیزی را که نبینم می¬پرستم؟
گفت چگونه او را می بینی؟
فرمود: دیده ها هرگز او را آشکار نمی بینند، اما دل ها به ایمان درست او را در می یابند، خدا به همه چیز نزدیک است نه آن که به اشیاء چسبیده باشد؛ از همه چیز دور است نه آن که از آن ها بیگانه باشد؛ گوینده است نه با اندیشه و فکر؛ اراده کننده است نه از روی آرزو و خواهش؛ سازنده است نه با دست و پا؛ لطافت دارد نه آن که پوشیده و مخفی باشد؛ بزرگ است نه با ستمکاری؛ بیناست نه با حواس ظاهری؛ مهربان است نه با نازک دلی؛ سرها و چهره ها در برابر عظمت او بخاک افتاده؛ و دل ها از ترس او بی قرارند.»
*ترجمه نهج الیلاغه، محمد دشتی خطبه۱۷۹صفحه۲۴۳*
یک سوال دارم از تمام عزیزان شیعه و سنی
کدام را قبول می کنید؟
سخن علی بن ابیطالب را یا سخن ابوهریره را؟
کدامیک منطقی تر هست؟
پاسخ با نقل قول
