و نیز در آیه ۹۷ سوره یوسف مىخوانیم که: برادران یوسف از پدر تقاضا کردند که در پیشگاه خداوند براى آنها استغفار کند و یعقوب نیز این تقاضا را پذیرفت.
در آیه ۱۱۴ سوره توبه نیز موضوع استغفار ابراهیم در مورد پدرش آمده که تاثیر دعاى پیامبران را در باره دیگران تایید مىکند و همچنین در آیات متعدد دیگر قرآن به این موضوع اشاره می نماید.
در مورد این موضوع چه در منابع اهل سنت و چه در منابع شیعیان روایات بسیار زیاد و در حد تواتر داریم که به خوبی استفاده می شود که توسل به این معنی هیچگونه اشکالی ندارد و در این جا مجال مطرح کردن آنان را ندارم و فقط در ادامه به دو روایت که مورد وثوق اهل تسنن هست اکتفا میکنم تا شبهه توسل به ائمه بعد از وفاتشان نیز حل شود.
در مورد جایز بودن توسل به پیامبر (ص) بعد از وفات چنین نقل مىکنند که سالى در مدینه قحطى شدیدى شد، بعضى از مردم از ” عایشه” راه حل خواستند، او سفارش کرد که بر بالای قبر پیامبر روزنهاى در سقف ایجاد کنند تا به برکت قبر پیامبر از طرف خدا باران نازل شود، چنین کردند و باران فراوانى آمد!.
” ابن حجر مکى” در کتاب” صواعق” از” امام شافعى” پیشواى معروف اهل تسنن نقل مىکند که به اهل بیت پیامبر توسل مىجست و چنین مىگفت:
آل النبى ذریعتى و هم الیه و سیلتى
ارجو بهم اعطى غدا بید الیمین صحیفتى
” خاندان پیامبر وسیله من هستند آنها در پیشگاه او سبب تقرب من مىباشند”" امیدوارم به سبب آنها فرداى قیامت نامه عمل من به دست راست من سپرده شود”.