امیرالمومنین امام علی -درود خدا بر او- فرمودند: بيچاره فرزند آدم! اجلش پنهان، بيماري هايش پوشيده، اعمالش همه نوشته شده، پشّهاي او را آزار ميدهد، جرعهاي گلو گيرش شده او را از پاي در آورد، و عرق كردني او را بد بو سازد.
«نهج البلاغه،حکمت419»
نمایش نسخه قابل چاپ
امیرالمومنین امام علی -درود خدا بر او- فرمودند: بيچاره فرزند آدم! اجلش پنهان، بيماري هايش پوشيده، اعمالش همه نوشته شده، پشّهاي او را آزار ميدهد، جرعهاي گلو گيرش شده او را از پاي در آورد، و عرق كردني او را بد بو سازد.
«نهج البلاغه،حکمت419»
روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: آیا می خواهی شما را مژده‌ای دهم؟ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: بفرما، پدر و مادرم قربانت! شما که پیوسته مبشر به خیر و خوبی ها بوده اید.
فرمود: جبرئیل به تازگی برای من خبر خوشی آورده است. خبر این است که هرکدام از امت من هنگامی که بر من صلوات فرستند، اگر نام اهل بیتم را نیز ملحق سازند؛ درهای آسمان جملگی برای پذیرفتن دعا و عبادت او گشوده گردد و فرشتگان هفتاد بار درود بر وی بفرستند و این خود محو کننده جرم و گناهان است آن گاه گناهان چون برگ درختان از او بریزد و خداوند تعالی فرماید: «لبیک» تو را پذیرفتم، خجسته و مسعود باشی!
سپس به فرشتگان گوید: شما هفتاد بار بر وی درود فرستادید و من هفتصد بار؛ لیکن اگر تنها بر من صلوات بفرستد و اهل بیتم را ملحق نسازد میان دعای او و آسمان، هفتاد حجاب حایل باشد و خداوند جل و جلاله فرماید: لا لبیک.
«أمالی صدوق679- ثواب الاعمال،ص157»
امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام: اي مردم، شمايان را به تقواي الهي و فراواني سپاس از او بر نعمتها و احسانهايي كه بخشيدتان سفارش كنم و نيز بر آزمايشي كه از آن روسپيد بيرون آمديد. پس چه بسيار كه شمايان را نعمتي ويژه داد و رحمت خويش را بر شما ارزاني داشت.
و شما عيب و نقصتان را بر او ظاهر كرديد امّا او مستور داشت، و شما در صدد گناه و مخالفت برآمديد ولي او مهلت داد.
پس شما را به ياد مرگ و غفلت نكردن از آن سفارش كنم.
و چگونه از چيزي غفلت كنيد كه از شما غفلت نكند، و به كسي طمع ورزيد كه مهلتتان ندهد پس مردگاني كه به چشم ديدهايد براي موعظه كافي است.
آنان كه به گورهاشان برده شدند نه به دلخواه، و در آنجا فرود آمدند نه به اختيار، گويي اصلًا در دنيا نبودهاند و آخرت هماره خانه آنان بوده است.
از خانههاشان كه در آن ميزيستند به وحشت آمدند و در گورها كه از آن وحشت داشتند خانه كردند، و به دنيايي كه وانهادند و از دست دادند سرگرم بودند، و آخرتي را كه به آن وارد شدند تباه ساختند.
ديگر نه كارهاي ناشايسته خود را تغيير توانند داد و نه توان دارند كردارهاي شايسته را زياد كنند.
آنان به دنيا انس گرفته بودند ولي آنها را فريفت، و بدان اعتماد كردند امّا آنها را به خاك مرگ در انداخت.
پس بشتابيد و پيش تازيد -رحمت خدا بر شما- به سوي خانههاتان كه مأمور به آبادي آنيد و بايد بدان روي آوريد و به سوي آن فراخوانده شدهايد.
و نعمتهاي الهي را كه بر شمايان فرو باريده است با صبر و استقامت بر فرمانبري از او كامل كنيد و از نافرماني او بپرهيزيد، كه فردا نزديك است. چه سريع گذرد ساعتها در روز، و روزها در ماه، و ماهها در سال، و سالها در عمر.
«نهج البلاغه؛ خطبه230»
امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده‌اند: حضرت عيسى بن مريم(ع) به قبرى عبور كرد و صاحب آنرا در عذاب خداوند معذب ديد، سال بعد كه مجددا عبورش به آن قبر افتاد صاحب آن قبر را آزاد از عذاب خدا ديد.
از روى تعجب گفت: خدايا صاحب اين قبر سال گذشته در عذاب تو بود چرا امسال عذاب از او برداشته شده؟
خطاب آمد: اى روح خدا، او پسرى داشت كه به تكليف الهى رسيده، او براى مردم راهى را ساخته و يتيمى را پناه داده است، ما نيز بپاس عمل صالح او پدر را بخشيديم.
«امالی صدوق، صفحه 512- کافی،ج6، ص535»
پيامبر اعظم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند:
امت من در روز قيامت می‌آيند در حالى كه "بسم اللّه الرحمن الرحيم" می‌گويند. آنگاه اعمال نيك آنها در ترازوى اعمال، سنگين می‌شود.
گفته می‌شود: چه چيزى باعث شده كه ترازوى اعمال امّت محمد(ص) سنگين شود.
پيامبران جواب می‌دهند: چون سخن ايشان به سه نام از نامهاى پروردگار شروع می‌شود كه اگر در يك كفه ترازو قرار گيرد و گناهان مردم در كفه ديگر گذاشته شود، حسنات آنها برترى می‌يابد.
«تنبيه الخواطر، جلد 1، صفحه32»
حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمود: من ادب آموخته خدا هستم و على(ع)، ادب آموخته من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت.
در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست. بد اخلاقى، عمل را ضايع مىكند، آنسان كه سركه عسل را.
«مكارم الاخلاق،صفحه 17»
امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام: اى بندگان خدا! براى كسى كه آمرزيده نشود، شديدتر و سخت‌تر از مرگ، قبر است.
از تنگى و تاريكى و غربت آن، بر حذر باشيد.
همانا قبر در هر روز مى‌گويد: من خانه غربتم، من خانه وحشتم،من خانه كرم هستم.
قبر يا باغى از باغ‌هاى بهشت و يا گودالى از گودالهای آتش است....: - همانا زندگى و معيشت سخت- كه خدا دشمن خود را از آن ترسانده عذاب قبر است.
همانا در قبر 99 مار بزرگ بر كافر مسلط مى شوند، گوشت او را به نيش مى كشند و استخوانش را مى‌شكنند و تا روز رستاخيز همچنان اين كار ادامه دارد.
اگر يكى از آن مارها در زمين بدمد زراعتى نرويد.
اى بندگان خدا، نفس‌هاى ضعيف و بدن‌هاى نرم و نازك شما كه كمى از اينها برايش كافى است از اين(عذاب )ضعيف و ناتوان است.
«بحارالانوار،ج6،ص218-أمالي الطوسي28/31منتخب ميزان الحكمة456»
امام صادق عليه السلام :
لَو أدرَكتُهُ لَخَدَمتُهُ أيّامَ حَياتي؛
اگر او [امام زمان عليه السلام] را دريابم، تمام عمر به او خدمت مى كنم.
امیرالمومنین امام على عليهالسلام فرمودند:
همانا تـقـواى خــدا، داروى بیماری دلهـاى شماست و بينا كننده كورى قلبهایتان و شفابخش بيمارى جسمهايتان و برطرف كننده تباهى سينه هايتان (مرهم زخم جان‌ها)
و پاك كننده آلودگى روح‌هايتان و روشنى بخش ضعف و تاریکی چشمهايتان و فرو نشاننده ترس و اضطراب دلهايتان و زداينده سياهى و تاریکی ظُلمتتان.
«نهج البلاغة، الخطبة 198 »
امام جعفر صادق عليهالسلام فرمودند:
خداوند عز و جل به داود پيامبر علیه‌السلام وحى كرد: اى داود! هرگاه بنده مؤمن من گناهى كند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نمايد و به هنگام ياد كردن از آن گناه از من شرم كند او را بيامرزم و آن گناه را از ياد فرشتگان نگهبان اعمال ببرم و آن را به نيكى بدل كنم. و از اين كار مرا باكى نيست كه من مهربانترين مهربانانم.
«بحار الأنوار ، جلد6 ، صفحه 28»