هنگامي که موسي فوت مي کرد، به شما مي
انديشيد، هنگامي که عيسي مصلوب مي شد،
به شما فکر مي کرد، هنگامي که محمد وفات
مي يافت نيز به شما مي انديشيد، گواه اين امر
کلماتي است که آنها در دم آخر بر زبان آورده اند،
اين کلمات از اعماق قرون و اعصار به ما يادآوري
مي کنند که يکديگر را دوست داشته باشيد، که
به همنوع خود مهرباني نماييد، که همسايه خود
را دوست بداريد، زيرا که هيچ کس به تنهايي
وارد بهشت خدا (ملکوت الهي) نخواهد شد.