موضوع: عواملی برای برآورده شدن حوائج

ادبی از حضرت ابراهیم علیه‌السلام

ادب دیگری که حضرت ابراهیم علیه‌السلام مراعات نموده، این است که مرض را به خود نسبت داده و گفته است : وقتی که مریض می‌شوم، او شفایم می‌دهد. گرچه مرض از حوادث است و از این نظر بی ارتباط با پروردگار نیست، اما در این جا گویا خواسته چنین ادعا کند که از خدای متعال کاری که در قضاوت بنده تلقی شود نیز از خدای جمیل صادر نمی‌شود.

دعاهای آخر عمر حضرت ابراهیم علیه‌السلام

دعاهایی که حضرت ابراهیم علیه‌السلام در آخر عمر خود کرده، قرآن کریم از آن حضرت چنین نقل می‌فرماید:
پروردگارا این شهر را شهر امنی قرار ده و مرا و فرزندانم را از این که بت‌ها را پرستش کنیم، دور بدار. پروردگارا! بت‌ها، بسیاری از مردم را گمراه کرده‌اند. پس هر کس از من پیروی کند، او از من است؛ و هر کس نافرمانیم کند، تو بخشنده و مهربانی. پروردگارا ذریه خود را در بیابانی بی آب و علف در کنار بیت‌الحرام تو سکونت دادم. خدایا برای این که نماز اقامه کنند، پس تو دل‌ها را از مردم به سوی ایشان معطوف بدار و از میوه‌ها روزیشان فرما، شاید که تو را شکر گزارند.
پروردگارا ما! به درستی که تو می‌دانی آن چه را که ما پنهان می‌داریم و آن چه را که آشکار می‌سازیم. چیزی در زمین و آسمان بر خدا پوشیده نیست. سپاس خدای را که در سنین پیری اسماعیل و اسحاق را به من داد. خدای من به تحقیق شنوای دعا است.