در آن روزگار است که خداوند، آنها را به چهار بلا مبتلا سازد:
نخست: تجاوز به ناموسشان؛
دوم: هتک حرمت از ناحیة زورمندان و ثروتمندانشان؛
سوم: خشکسالی؛
چهارم: ظلم و ستم از جانب زمامداران و قاضیان.
اصحاب از سخنان آن حضرت سخت به شگفت آمدند و گفتند: یا رسول الله! مگر آنها بتپرست هستند؟ پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: «آری، هر پول و درهمی به نزد آنها بتی است که در حدّ پرستش به آن تعلّق خاطر دارند.
آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد.»
از پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) در منابع شیعه و اهل تسنّن روایت شده است که در جایی دیگر فرمود:
«روزگاری بیاید که مردمشان آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد. در آن هنگام، خداوند آنها را به سه بلا دچار سازد: نخست آنکه برکت از مالشان بگیرد؛ دوم: ستمگران را بر آنها مسلّط سازد و سوم آنکه بیایمان از دنیا بروند.»
یکی از اصحاب از پیامبر(صلی الله علیه وآله) پرسید: یا رسولالله! دین مردمشان چگونه خواهد بود؟
پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: «زمانی بر مردم بیاید که هر کس دین خویش را به سختی حفظ کند. دینداریشان بهسان کسی ماند که آتش در دست خود نگه دارد.» از قرآن جز رسم الخطّی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند.
در جایی دیگر پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: «زمانی برسد که از قرآن، جز رسم الخطّی و از اسلام، جز نامی برای مسلمانان نماند، آنچنانکه گروهی در جهان به دین خدا خوانده شوند در حالیکه همین گروه از هر کسی از اسلام دورتر باشند.
مسجدهاشان از حیث ساختمان، آباد ولی از نظر هدایت، خراب باشد.
در میان مردمانشان قرآن و اهل آن در اقلّیت باشند. مؤمنانشان در میان مردم باشند؛ ولی در میان آنها نباشند، با مردم باشند؛ ولی به راستی با مردم نباشند، زیرا هدایت با ضلالت همراه نیست گرچه در کنار یکدیگر باشند.»
پی نوشت:
٫ بحارالانوار، ج ۵۲، ص۱۹۰٫