شخصیّتهای بزرگ، حیلهگر خوانده میشوند.
«روزگاری خواهد آمد که دین خدا تکّه تکّه خواهد شد. سنّت من در نزد آنان بدعت و بدعت در نزد آنان سنّت باشد، شخصیّتهای بزرگ در نزد آنها حیلهگر خوانده میشوند و اشخاص حیلهگر در نزد مردم، با شخصیّت و وزین خوانده شوند.
مؤمن در نزد آنان حقیر و بیمقدار میشود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد، کودکانشان پلید و گستاخ و بیادب و زنانشان بیباک و بیشرم و بیحیا شوند، پناه بردن به آنها خواری و اعتماد به آنان ذلّت و درخواست چیزی از آنها نمودن، جامة درویشی به تن کردن و مایة بیچارگی و ننگ است.
در آن هنگام خداوند، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب، بر آنها ببارد.»
اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند.
«زمانی بر مردم بیاید که چهرههایشان، چهرههای آدمیان ولی دلهایشان، دلهای شیاطین باشد، بهسان گرگان درّنده، خونریز باشند. از منکرات اجتناب نکنند، پیوسته به کارهای ناپسند خویش ادامه دهند، اگر در جمع آنها باشی به تو دروغگویند و اگر خبری برایشان بازگویی تو را دروغگویی شناسند و چون از آنها غایب باشی، غیبتت کنند. افراد بد، بر آنان مسلّط شود که آنان را به انواع عذاب معذّب دارند، نیکانشان دعا کنند ولی اجابت نشود.»
شکمهاشان خدایان آنها و زنانشان قبلهگاهشان و پولشان دینشان
در جایی دیگر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «زمانی بر مردم بیاید که شکمهاشان، خدایان آنها شود و زنانشان، قبلهگاهشان و پولشان، دینشان شود و کالاهای دنیوی را مایة شرف، اعتبار و ارزش خویش دانند.
از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمانهای مسجدهایشان آباد باشد؛ ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود.