در مورد عصمت سه نظر است: نظری که از زمان نبوت (امامت) برای فرد ایجاد می شود، نظری که در حین با بیان حکم متوجه امام یا پیامبر است و نظر سومی که امام یا پیامبر را از ابتدای زندگی تا پایان آن شامل و در بر می گیرد که دید شیعه همین صورت اخیر است.3 و این امر ایجاب می کند که تولی و تبری داشته باشد، هم قولی و هم فعلی، مگر در حال تقیه و فشارهای هدر دهنده نیروی حق: الشیعة یقولون بعصمة الائمة من الکبائر و الصفائز و القول بالتولی و التبری قولاً و عقلاً الا فی حال التقیة اذا خافوا بطش ظالم.4
به خاطر عصمت مسأله تقوی، خشیت از خدا و طهارت ظاهر و باطن به وجود می آید که ریشه آن در طهارت نفس است: المطهرة من الذنوب .
پی نوشت:
- ینابیع الموده، ج 3، ص 359
پاسخ با نقل قول
