دچار نقص خلقی (اخلاقی) نباشند که در این صورت نخواهند توانست معرف خلق و خوی الهی بوده و مردم را به سوی مقصد الهی هدایت کنند. ضمن اینکه اشکالات خلقی سبب زدگی مردم از انسان شده و در امر دین دست را از دامن امامان (یا پیامبران) کوتاه می کند.
2- تفوق علمی: آری امام برای هدایت و ارشاد مردم نیاز به علم و آگاهی دارد و در این عرصه باید از دیگر افراد امت ارجح باشد تا در برابر مسائل مبهم در نماند و آنچه که در این باب در خور ذکر است، عبارتند از:
- اعلم بودن مطلق:
پیامبر فرمود «پاکان و نیکان من از همان کودکی اعلم مردمند و در بزرگی نیز همان اعلمیت برای آنان است، به آنان چیزی نیاموزید که خود از شما اعلمند. شما را از باب هدایت قرآن بیرون نمی برند و در باب گمراهی شما را وارد نسازند.»1
- آگاهی از علم خداوند:
پیامبر فرموده اند: «نَحنُ شَجَرَةُ الِعلِم... وَ نَحنُ خُزّانَ عِلمِ اللهِ وَ نَحنُ مَعادِنُ وَ حَیُّ الله»2 ما درخت علمیم... ما خزانه داران علم خداوندیم و ما معدن های وحی الهی هستیم. در عبارت دیگری آمده: ما زبده و متخصص علم خدا و زبان ترجمه و گویای وحی او و از ارکان توحید و جایگاه راز اوئیم. وَ نَحنُ عَیبَةُ عِلمِهِ وَ نَحنُ تَراجِمَةُ وَحیِهِ وَ نَحنُ اَرکانُ تَوحیِدِهِ وَ نَحنُ مَوضِعُ سِرِّهِ.3
پی نوشت: 2- ابن ابی الحدید ، ترجمه نهج البلاغه، ج 1، ص 276
3- صدوق، امالی، ص 252