«وَلَا یجْرِمَنَّكُمْ شَنََانُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى» ؛
دشمنی با گروهی شما را وادار نکند که درباره آنها عدالت نورزید، عدالت را رعایت کنید که به پرهیزکاری نزدیکتر است (سوره مائده-آیه 8)
پیغمبر اسلام-صلی الله علیه و آله- فرمودند:"سفارش به نیکی را درباره اسیران بپذیرید"
(سیره ابن هشام ج 1 ص 645- تاریخ طبری ج 2 ص 460)
پاسخی دیگر:
خداوند در برابر آزار و اذیت مشرکین چهاردستور به پیغمبر و مومنین داده است:
دستور اول : دستور به صبر« فاصبر علی ما یقولون» یعنی ای پیغمبر در برابر بدگوئی و زخم زبان آنان صبر پیشه کن ( طه / 130)
دستور دوم :دستور به بخشش و نادیده گرفتن اذیت و آزار فاعفوا و اصفحوا یعنی بدیهای آنان را ببخشید و اصلا نادیده بگیرید . ( بقره / 109 )
دستور سوم : دستور به صبر در ریختن خون آنانکفوا ایدیکم یعنی از ریختن خون مشرکین دست بردارید ( نساء /77)
دستور چهارم : دستور به جهاد و ریختن خون آنان« اقتلوهم حیث ثقفتموهم » یعنی بکشید آنها را هر جا که آنها را یافتید. ( بقره / 191)
دستور چهارم به هنگامی صادر شد که مشرکین و کفار کار را به جائی رساندند که از هر نوع آزار و اذیتی در حق مسلمانان دریغ نکردند همچنانکه در خود آیات قرآن این مطلب دیده می شود مثلا در آیه 39 سوره حج می گوید : اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا یعنی به آنها که قتال میکنند اجازه داده شد چون به آنها ظلم شده بود .
پاسخ با نقل قول
