9. یکی دیگر از عوامل، شیوة درس خواندن است؛ پس خوب است در روش تحصیل خود تجدید نظر کنید و با مطالعة بیشتر، به یک شیوة علمی و کارآمد برسید. در این باره، توجه شما را به چند توصیة مهم دربارة شیوة تحصیل جلب می کنیم:

الف) سعی کنید برای حفظ و جلب انگیزة لازم, به اتفاق یکی از دوستان خود مطالعه کنید و یا با او مباحثه کنید.

ب) دانشجوی گرامى! شکل درس خواندن، بر اساس مادة درسى, مقطع تحصیلى, زمان و فرصت تحصیلی و توانمندی‌های فراگیر و موقعیت فراگیر، تفاوت می کند.

بی تردید، شکل تحصیل در دبستان با شکل تحصیل در دانشگاه، یکسان نیست و شما نمی توانید همان گونه که در دبیرستان درس می خواندید، در دانشگاه نیز به همان شیوه موفق باشید و یا شکل ارائة درس ریاضی و یاد گرفتن آن با درس فارسى، متفاوت است و بر همین اساس، در درس‌های دانشگاه، بیشتر حجم کار بر دوش فراگیر است و استاد تنها به ارائة مطالبی که دانشجو با تلاش فردی به آنها نمی رسد، می پردازد. از این رو، دانشجو باید به گونه‌ای به درس توجه کند که مطالب سهل را خود فراگیر بگیرد و مطالب دشوار را به کمک استاد بیاموزد. از این رو، توصیه می شود به امور زیر توجه کنید: 1. قبل از شرکت در کلاس درس، پیش‌مطالعه (مطالعه قبلی) داشته باشید.

2. با بر شمردن ثمرات و فواید درس و مجموعه درس‌ها و اجرای دقیق موارد قبلى، سطح انگیزة خود را افزایش دهید.

3. به هنگام پیش‌مطالعه، برخی نکات مهم درس را یادداشت کنید.

4. رأس ساعت مقرر، در کلاس درس حاضر شوید و بدانید که تأخیر و غیبت (هر چند مجاز)، آفت تحصیل مفید است.

5. در کلاس درس، به سخنان استاد و ارائة او به صورت دقیق گوش دهید و با تمرین، میزان تمرکز حواس خود را بالا ببرید و برای این کار، از 5 دقیقه شروع و لحظه به لحظه، آن را زیادتر کنید.

6. مطالب دشوار درس را یادداشت کنید.

7. اگر بین مطالبی که در پیش‌مطالعه یاد گرفتید و آن چه استاد می گوید، ناسازگاری وجود داشت، سؤال کنید و هر جا که ابهام داشتید، سؤال کنید.

8. از استاد درخواست کنید که کتاب‌های دیگری را غیر از متن درسى، به شما معرفی کند. این کتاب ها باید یکی در سطح برتر از متن درسی و یکی در سطحی پایین‌تر از متن درسی باشد؛ تا اگر مطلب را متوجه نشدید، به کتاب ساده‌تر مراجعه کنید و اگر مطالب درس را متوجه شدید، برای گسترش و تعمیق آموخته‌ها، به مطالعة آن بپردازید.

9. بعد از فرا گرفتن درس، مدتی بر روی آن و مطالب آموخته شدة قبلى، فکر کنید؛ یعنی فضایی مناسب و آرام برگزیده و حدود 30 تا 60 دقیقه به میزان ضرورت بر روی مطلب آموخته شده بیندیشید.