33 روز ، علاوه بر بازیهای خیره کننده هنرپیشه های اکثراً مسیحی و سنی لبنانی و سوری آن ، شاهکار فیلمهای سالهای اخیر در جلوه های ویژه میدانی است تا آنجا که جنگ سال 2006 را به مدد طراحی صحنه دقیق ، به بهترین وجهی برای تماشاگر ملموس و عینی می کند. علاوه بر بمباران و موشکباران ها ، بازسازی و انهدام تانکهای پیشرفته مرکاوا و نیز هواپیماهای اسرائیل قابل توجهند. همچنین موسیقی ملایم عربی آن نیز بسیار خوب از آب در آمده ضمن اینکه فیلمنامه و داستان آن نیز چفت و بست کاملی دارد و تماشاگر را برای بازشدن گره ها و تعقیدهای آن تا انتها میخکوب بر صندلیها نگه می دارد .

استفاده محدود از تاریکی حتی در شب ، برای این فیلم با معناست و نشان می دهد که کارگردان بدرستی به این جنگ به عنوان یک نکته تاریک و سیاه نگاه نمی کند و اصرار بر فیلمبرداری در روز و در مواردی رنگهای روشن ، بر نورانی بودن مقاومت و پایداری تأکید می کند .

از ویژگیهای دیگر فیلم ، باید به نقش حماسی زنان لبنانی در به سرانجام رسیدن این پایداری تاریخی و همچنین به حضور متحدانه مسیحیان لبنان در کنار مسلمانان و نیروهای مقاومت اشاره کرد . صحنه به شهادت رسیدن « میشل» پزشک مسیحی بر دامن « ام عباس» و دیالوگهایی که بین آنان رد و بدل می شود از مصادیق این نکته است .

همچنین استفاده از زبان عبری به همراه زیر نویس برای دیالوگهای فرمانده و نیروهای اسرائیلی از امتیازات این فیلم محسوب می شود ، هر چند به نظر می رسد خیلی رسمی و بدون لهجه با هم صحبت می کنند .