RE: فصل هفتم: پىآمدهاى گناه
كيفرهاى اخروى گناه
«و مَن جاءَ بِالسَّيّئة فَكُبّت وُجوههُم فى النّارِ هَل تُجزَون الّا ما كُنتُم تَعمَلون» «1»
«آنانكه اعمال بدى انجام دهند، به رو در آتش افكنده مىشوند، آيا جزايى جز آنچه عمل مىكرديد خواهيد داشت.»
«و مَن يَعصِ اللّه و رَسُوله فَانّ لَه نار جَهنّم خالِدينَ فِيها ابداً» «2»
«و هر كس نافرنانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن او است، جاودانه در آن مىمانند.»
«يَودُّ الُمجرم لو يَفتَدى من عَذابِ يومئِذ بِبَنيه و صاحِبَته و اخيه و فَصيلَتِه الَّتى تؤْويه و مَن فى الارضِ جَميعاً ثُمّ يُنجيه كلّا انّها لَظّى نَزّاعَة لِلشَّوى» «3»
«گنهكار دوست مىدارد كه فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا كند و (نيز) همسر و برادرش را و قبيلهاش را كه هميشه از او حمايت مىكردند و تمام مردم روى زمين را تا مايهى نجاتش شود. اما هرگز چنين نيست، شعلههاى سوزان آتش است كه دست و پا و پوست سر را مىكند و مىبرد.»
«تَلفَحُ وُجوهَهم النّار و هم فيها كالِحُون» «4»
«شعلههاى سوزان آتش همچون شمشير به صورت آنها نواخته مىشود و آنها در دوزخ چهرهاى درهم كشيده دارند.»
__________________________________________________
(1). نمل/ 90
(2). جنّ/ 23
(3). معارج/ 11- 16
(4). مؤمنون/ 104
پاسخ با نقل قول