2- نفرين به امّت خيانتكار

خدايا، من اين مردم را با پند و تذكّرهاى مداوم خسته كردم و آنها نيز مرا خسته نمودند، آنها از من به ستوه آمده، و من از آنان به ستوه آمده، دل شكسته ‏ام، به جاى آنان افرادى بهتر به من مرحمت فرما، و به جاى من بدتر از من بر آنها مسلّط كن. خدايا، دل‏هاى آنان را، آنچنان كه نمك در آب حل مى‏ شود، آب كن. به خدا سوگند، دوست داشتم، به جاى شما كوفيان، هزار سوار از بنى فراس بن غنم مى‏ داشتم كه: «اگر آنان را مى ‏خواندى، سوارانى از ايشان نزد تو مى‏ آمدند مبارز و تازنده چون ابر تابستانى» آنگاه امام از منبر فرود آمد.

-پایان خطبه -