على بن رباب از امام صادق علیه السلام نقل می كند كه حضرت درباره این آیه شریفه فرمود: مراد از آیات، حضرت قائم علیه السلام است، سپس فرمود: در زمان ظهور و قیام حضرت مهدى علیه السلام ایمان آوردن كسانى كه پیش از قیام، ایمان نیاورده بودند، سودى ندارد، هر چند كه ایمان به امامان قبل از او داشته باشند.

آنگاه فرمود: خوشا به حال دوستداران قائم ما، كه انتظار ظهور آن حضرت را در حال غیبت او دارند و خوشا به حال اطاعت كنندگان حضرتش در زمان ظهور، دوستان و اولیای خدا هستند، ترس و بیمى برایشان نیست و هیچ گاه محزون و غمناك نمى شوند.(12)

در چهار آیه از سوره ابراهیم به علایم و نشانه هاى آخر الزمان و قیام جهانى حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف اشاره شده است.

قرآن و روایات متواتره اسلام و كتاب های مقدس آسمانی و نوشته های گروهی از مدعیان نبوت، به الحان گوناگون و تعبیرات مختلف، بشریت را به یك آینده درخشان و عصر مشعشعی نوید و بشارت داده اند كه جهان در آن عصر، روضه رضوان شود و نمونه ای از حیات در بهشت برین در همین جهان تشكیل شود كه گویی جهان، آفرینش نوینی به خود گرفته است.