11) احسان و فحشاء و منکر و بغي چيست ؟

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْي‏
يعني: خداوند فرمان به عدل و احسان و بخشش به نزديكان مى‏دهد، و از فحشاء و منكر و ظلم و ستم (بغي) نهى مى‏كند. (نحل/90)

امام باقر عليه السلام در تفسير آيه شريفه فرمودند: عدل يعني گواهي بر اينکه معبودي نيست جز خداي تبارک و تعالي و احسان يعني ولايت اميرالمومنين عليه السلام و خداوند نهي مي نمايد از فحشاء و منکر و بغي يعني از فلاني و فلاني و فلاني (ابابکر و عمر و عثمان). (تفسير برهان 2/381)


12) تابوت آتشين

إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِير
يعني: زشت‏ترين صداها صداى خران است. (لقمان/19)

در تفسير آيه فوق از اميرالمومنين عليه السلام روايت شده که حضرت فرمودند: خداوند گرامي تر است از آنکه مخلوقي را بيافريند و آن را تحقير و يا انکار نمايد، و مراد از "حمير" در آيه شريفه الاغ نيست بلکه مراد از آن فلاني (عمر) و دوست او (ابوبکر) مي باشند که در تابوتي از آتش به صورت دو الاغ بوده و چون صيحه مي زنند اهل آتش و جهنم از صداي آنها در عذاب بوده و منزجر مي شوند. (بحارالانوار 30/277)


13) مفسدين في الارض چه کساني هستند ؟


فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ * أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ
يعني: اما اگر روى‏گردان شويد آيا جز اين انتظار مى‏رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد. آنها كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوشهايشان را كر و چشمهايشان را كور نموده است. (محمد/22 و 23)

ابو محمد علي بن يونس بياضي در کتاب خود آورده: زماني که اين آيه شريفه نازل شد پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله خطاب به آن سه نفر (ابابکر و عمر و عثمان) فرمود اين آيه در مورد شما نازل شده است.