: عمار و کارهای خلاف عثمان


عصر خلافت عثمان را باید عصر ترویج کارهای خلاف و ناپسند دانست؛ زیرا در عصر خلافت او قانون شکنی، امر عادی شد و بدعت گذاری شایع گردید، باندبازی و گماردن نا صالحان بر حکومت مومنان رایج گردید، کار به جایی رسید که مردم لب به اعتراض گشوده و کارهای ناپسند او و اطرافیانش را زیر سوال بردند. از جمله افرادی که به طور آشکار مقابل قانون شکنی های عثمان ایستاد و به رفتار او اعتراض می کرد، عمار یاسر بود که در این راه هم بسیار آزار دید.
طبق نقل علامه امینی از بلاذری در انساب الاشراف می نویسد: در خزانه عمومی دولت کیسه ای از جواهرات و زیور آلات بود، عثمان مقداری از آن را برداشت و بعضی از افراد و خانواده اش را به آن آراست؛ مردم چون از این کار باخبر شدند، او را به باد انتقاد گرفتند و مطالب تندی درباره اش گفتند.
وقتی عثمان از انتقاد مردم باخبر شد، خشمگین گردید و در نطقی گفت: این اموال برای خداست، هر قدر احتیاج داشته باشم برمی دارم و به هر کس بخواهم می دهم، اگر چه عده ای را خوش نیاید و بینی شان به خاک مالیده شود.
در این هنگام، امیر مومنان علی علیه السلام که در آن مجلس حاضر بود، برخاست و فرمود: «اذا تمنع من ذلک، و یحال بینک و بینه؛ در این صورت از این کارت جلوگیری خواهد شد و نمی گذاریم دست به آنها دراز کنی.»