سوره مائده [5]

(آيه 119)- رستگارى بزرگ! در تعقيب ذكر گفتگوى خداوند با حضرت مسيح، در اين آيه مى‏خوانيم: «خداوند پس از اين گفتگو، مى‏فرمايد: امروز روزى است كه راستى راستگويان به آن سود مى‏بخشد» (قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ).

سپس پاداش صادقان را چنين بيان مى‏كند: «براى آنها باغهايى از بهشت است كه از زير درختان آن نهرها جارى است، و جاودانه و براى هميشه در آن خواهند ماند» (لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً).

و از اين نعمت مادى مهمتر اين است كه «هم خداوند از آنها راضى است و هم آنها از خداوند راضى و خشنودند» (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ).

«و شك نيست كه اين موهبت بزرگ كه جامع ميان موهبت مادى و معنوى است رستگارى بزرگ محسوب مى‏شود» (ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ).

(آيه 120)- در اين آيه اشاره به مالكيت و حكومت خداوند كرده، مى‏گويد:

«حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست، از آن خداست و او بر هر چيزى تواناست» (لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ).

پايان تفسير سوره مائده‏