حساب زن با بچه فرق می‌كند. با مردم قرآن می‌گوید: «وَ لْیعْفُوا وَ لْیصْفَحُوا» با همسر می‌گوید: «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا». هیچ جای قرآن هم این سه لغت كنار هم نیامده جز برای همسرداری! آیین همسرداری چیست؟ آیین همسرداری گذشت، ترك سرزنش، از یاد بردن. یادت می‌آید یكوقتی بی‌پول بودی، پول روغن نداشتی، نمی‌دانم پی می‌خریدی آب می‌كردی، یادت می‌آید یك زمانی، یادت می‌آید... یادت می‌آید... چه دامادهای پستی آدم می‌بیند. چه عروس‌های پستی می‌بیند. یك داماد پست را برای شما بگویم.

جهازیه خانمش را كه دید، گفت: اِ... كمیته امدادی هستی؟ عروس به گریه زد. اولاً كمیته امداد بد نیست. كمیته امدادی‌ها فرزندان امام هستند. امام خمینی به ما جهیزیه بدهد، افتخار می‌كنیم. طوری نیست. كمك كمیته‌ی امداد ننگ نیست، افتخار هم هست. پولی است از ولایت، از حكومت اسلامی، از مردم خیّر. حالا این پسر با این حرفش چه چیزی خواست بگوید؟ از آغاز زندگی دل عروس را شكست. آنوقت خدا می‌شكند. سی تا آیه در قرآن داریم می‌گوید: همانطور كه تو هستی من هم همانطور هستم. «فَاذْكُرُونی‏ أَذْكُرْكُم‏» (بقره/152) «زاغُوا أَزاغ‏» (صف/5) «عُدْتُمْ عُدْنا» (اسرا/8) یعنی هرطور شكستی تو را می‌شكنم. شكستی تو را می‌شكنم. عین آن را هم خدا گاهی انجام می‌دهد. گاهی چنین كف مشت آدم می‌گذارد، می‌بینی عین عین عینش است.