عاقبتِ ذكر...
رمز سیر و سلوك إلی الله، یاد خداست. هر كس به هر موقعیتی از مقامات و كمالات معنوی رسیده، از رمز «توجّه به خدا» استفاده كرده است. بنابر فرمایش حضرت آیتالله بهجت رضواناللهتعالیعلیه عاقبتِ ذكر عجیب است و كسی به این سادگی نمیتواند معنای این حرف ساده را بفهمد كه توجّهِ به خدا، یادِ خدا است و تداوم یاد خدا چقدر میتواند انسان را متحوّل كند. ذكر، انسان را به كیمیای محبّت خدا میرساند و این كیمیا انسان را متحوّل كرده و انسان را به آن نقطهی مطلوب میرساند.
از كاملترین و سازندهترین مصادیق ذكر، «نماز» است؛ همین نمازهای واجبی كه میخوانیم و به قول مرحوم حضرت آیتالله بهجت، ما در همین چیزهای ساده گیر كردهایم. اگر انسان به نوافل مقیّد باشد، كمك هستند برای اینكه آن آثار و بركاتی كه نمازهای واجب در زندگی دارند در زندگی انسان ظهور پیدا كند.
مهمترین و كاملترین و سازندهترین مصادیق ذكر، «نماز» است؛ همین نمازهای واجبی كه میخوانیم. اما به فرمایش حضرت آیتالله بهجت رضواناللهتعالیعلیه ما در همین چیزهای ساده گیر كردهایم. همین واضحات اگر درست انجام شود، انسان میتواند به آن نقطهای برسد كه بزرگان اهل معرفت رسیدهاند.