«فَإِنِّی آلَیْتُ عَلَی نَفْسِی أَنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ وَ أَسْخَطَ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی دَعَوْتُ اللَّهَ لِیُعَذِّبَه» امام رضا فرمود: من نفرین می كنم به كسی كه آبروی شیعیان را بریزد. تعهد كردم. كه كسی كه آبروی مؤمنی را بریزد، «دَعَوْتُ اللَّهَ» دعا می كنم، كه چه؟ «لِیُعَذِّبَهُ فِی الدُّنْیَا أَشَدَّ الْعَذَاب» در دنیا به زندگی نكبتی گرفتار شود، «وَ كَانَ فِی الْآخِرَه یِ مِنَ الْخَاسِرِین» خیلی امام رضا دلش درد می آید. امام رضا به عبدالعظیم حسنی فرمود: به شیعیان من بگو آبروی همدیگر را نریزید. من امام رضا نفرین كردم به كسی كه آبروی كسی را بدون دلیل بریزد. تازه دلیل داری، شما حق نداری آبرویش را بریزی.
امام رضا فرمود: من تعهد كردم نفرین می كنم به كسی كه آبروی شیعه را بریزد. «وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِیئِهِمْ إِلَّا مَنْ أَشْرَك بِه» خداوند خوب ها را می بخشد، از بدهای شیعیان بد هم می بخشد، مگر كسی كه یا مشرك باشد، «أَوْ آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی» الله اكبر! امام رضا فرمود: خدا همه ی شیعیان را می بخشد جز دو رقم شیعه! شیعه ای كه مشرك شود. شیعه ای كه مؤمنی را اذیت كند. «آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی»
امام رضا فرمود: خدا شیعه را می بخشد جز دو گروه! شیعه ای كه مشرك شود، «أَشْرَكَ بِه»، «أَوْ آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی» ، «أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءا» یا در دلش بدخواه باشد. اصلاً دلش بخواهد فلانی خراب شود. یعنی در دلش بدخواه باشد. «فَإِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَرْجِع» خدا یك چنین آدمی را نمی بخشد، جز اینكه از اذیت كردن برگردد. «وَ إِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» كسی كه مؤمنی را اذیت كند، مؤمنی را تخریب كند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» خداوند روح ایمان را از قلبش می گیرد. كار به آیت الله و فوق دیپلم و لیسانس و دكتر ندارد.
پاسخ با نقل قول
