عامل سوم،مسئله امر به معروف

عامل سوم امر به معروف است.این نیز نص كلام خود امام‏ است.تاریخ مى‏نویسد:

محمد حنفیه برادر امام در آن موقع دستش فلج شده بود، قدرت بر جهاد نداشت،از اینرو نتوانست امام را همراهى كند. امام وصیت نامه‏اى مى‏نویسد و به وى مى‏سپارد،در آن‏ وصیتنامه پس از شهادت به یگانگى خدا و رسالت پیامبر،راز قیام خود را بیان مى‏كند.

«انى لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انّما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى ارید ان آمر بالمعروف و انهى عن المنكر و اسیر بسیرة جدى و ابى‏ على بن ابى طالب.»

دیگر در این جا مسئله دعوت اهل كوفه وجود ندارد،حتى‏ مسأله امتناع از بیعت را هم مطرح نمى‏كند.مسأله دیگرى‏ وجود دارد.اینها اگر از من بیعت هم نخواهند،ساكت نخواهم‏ نشست.مردم دنیا بدانند كه:لم اخرج‏ اشرا و لا یطرا...

حسین بن على،طالب‏ جاه نبود،طالب مقام و ثروت نبود،مرد مفسد و اخلالگر نبود،ظالم و ستمگر نبود.او یك انسان مصلح بود كه براى امر به معروف و نهى از منكر و عمل به سیر جدش و پدرش قیام كرد.
منبع: پايگاه شهید مطهری
-پایان-