در سراسر سال 2011 عربستان سعودی در حال تجربه یک سیر نزولی محسوس و تحقیر آمیز در جایگاه منطقه ای و جهانی خود بود. درست پیش از درگرفتن انقلابات بهار عربی، قیام شیعیان مظلوم بحرین علیه دولت این کشور که متحد منطقه ای عربستان محسوب می شد، و خطر سرایت این قیام به شیعیان عربستان، بیش از پیش جایگاه منطقه ای این کشور را متزلزل ساخت و همزمان بر اهمیت و نفوذ منطقه ای ایران به عنوان بزرگترین قدرت شیعی موجود، که دامنه استراتژیک آن تا قلب رقبای سنتی اش ادامه دارد، می افزود.
وقوع انقلابهای سراسری در جهان عرب تیر خلاص را بر حیثیت و جایگاه منطقه ای عربستان وارد نمود و این کشور را به دلیل مواضع واپس گرایانه اش «سنگر ارتجاع»، «ترمز بهار عرب» و در یک کلام به سیبل انتقادات و هجمه های متحدان غربی و غیر غربی اش تبدیل نمود. مبارک به عنوان شریک استراتژیک مهم عربستان سرنگون شد، بن علی –دیکتاتور فراری تونس- به عربستان پناه برد، موج بیداری اسلامی نه تنها متحدین عربستان مثل بحرین و یمن را در خود فرو برد که به درون عربستان نیز رسوخ کرد و سردمداران محافظه کار این کشور را به شدت آشفته ساخت.
امریکا در لحظاتی حساس این متحد استراتزیک را به حال خود رها کرد (همان معامله ای که با مبارک انجام شد) و شرایط به قدری برای آل سعود وخیم شد که مقامات امنیتی عربستان دست به دامان ارتش پاکستان شدند و طبق یک پیمان محرمانه –که بعدها توسط رسانه های غربی افشا شد- از ارتش این کشور خواستند تا در صورت شعله ور شدن آتش انقلاب در عربستان برای نجات خاندان آل سعود به این کشور لشکرکشی کنند.
دستگاه دیپلماسی ایران اما در تمام این مدت تنها نظاره گر تحولات بود، حتی زمانی که عربستان قیام شیعیان یمن و بحرین را با لشکرکشی نظامی سرکوب نمود. سعودی ها نه تنها توانستند گام به گام و با موفقیت از بحران مهلکی که بهار عرب پیش رویشان گشوده بود خارج شوند، بلکه موفق شدند بر موج این انقلابها سوار شده و از آن به عنوان اهرمی برای به زانو درآوردن سوریه، متحد منطقه ای ایران، استفاده کنند.
سعودی ها که تا چند ماه پیش به هر دستاویزی برای نجات خود چنگ می انداختند و حتی دست به دامان «مارک زاکر برگ»، بنیانگذار شبکه اجتماعی فیس بوک، شدند تا این بلای رسانه ای را به قیمت 150 میلیارد دلار خریداری نموده و به خیال خود کل صورت مسئله جهان عرب را پاک کنند، اکنون خود را در جایگاهی می بینند که در رأس اتحادیه عرب برای سوریه، یمن و بحرین نسخه بپیچند و به این کشورها ناظر و نیروی حافظ صلح اعزام کنند!
پاسخ با نقل قول
