توضیح این مطلب اینکه:   کشتن آدم کشان، و ریختن خون ستیز آوران و دین براندازان عین رحمت است... در اینجا مثالی را به طور خلاصه و برای فهم بهتر می آوریم : 
 اگر خدای ناخواسته عضوی از بدنتان (مثلا انگشت کوچک دست) دچار آسیبی  مهلک شود و بیماری ناعلاجی بیابد، آیا حاضرید برای نجات آن انگشت کوچک جان  خود را از دست بدهید و یا آن انگشت را فدای جانتان می کنید و زیر تیغ می  سپارید؟ 
 در اینجا شما قطع عضو فاسد را عین نعمت و رحمت می دانید چرا که قطع آن مساوی است با تضمین سلامت و رحمت باقی اعضای شما. 
 حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) با از بین بردن ستم پیشگان و کفار و  دورویان، جهانی پاک را زیر پرچم دین زیبای الهی جمع می کند، خوشبختی و  سعادت به ارمغان می آورد، ائمه ی اطهار(علیهم السلام) را به اوج شکوفایی و  عزت می رساند و دشمنان اسلام را نابود می کند. 
 آیا رحمة الواسعه صفت مناسبی برای این اعمال و چنین شخص شخیصی نیست؟ 
  
 
پی نوشت ها:
 1.سوره ی انعام، آیه ی 147 
 2.سوره ی انبیاء، آیه ی 107 
 3.قمی ، عباس، مفاتیح الجنان، زیارت آل یس