(آيه 119)- رستگارى بزرگ! در تعقيب ذكر گفتگوى خداوند با حضرت مسيح، در اين آيه مىخوانيم: «خداوند پس از اين گفتگو، مىفرمايد: امروز روزى است كه راستى راستگويان به آن سود مىبخشد» (قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ).
سپس پاداش صادقان را چنين بيان مىكند: «براى آنها باغهايى از بهشت است كه از زير درختان آن نهرها جارى است، و جاودانه و براى هميشه در آن خواهند ماند» (لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً).
و از اين نعمت مادى مهمتر اين است كه «هم خداوند از آنها راضى است و هم آنها از خداوند راضى و خشنودند» (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ).
«و شك نيست كه اين موهبت بزرگ كه جامع ميان موهبت مادى و معنوى است رستگارى بزرگ محسوب مىشود» (ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ).
(آيه 120)- در اين آيه اشاره به مالكيت و حكومت خداوند كرده، مىگويد:
«حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست، از آن خداست و او بر هر چيزى تواناست» (لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ).
پايان تفسير سوره مائده
