چگونگی واگذاری کارها به خدا
				
				
						
							
							
						
						
				
					
						
							چگونگی واگذاری کارها به خدا
 هر بندهاى كه به آنچه خداى عز و جل  دوست دارد، روى آورد، خدا به آنچه او دوست دارد روى آورد، و هر كه در پناه  خدا رود، خدایش پناه دهد. و كسى كه خدا به او رو آورده و او را پناه داده  است، باک ندارد، و اگر آسمان بر زمین افتد یا بلائى بر اهل زمین نازل شود و  همه را فراگیرد، او بسبب تقوایش در زمره حزب خداست .  
   
  جمله "واگذارش کردم به خدا" را تا به حال هم زیاد شنیده ایم و هم زیاد  بکار برده ایم ،اما واقعا معنای این جمله چیست؟ چگونه امر مورد نظرمان را  به خدا واگذار می کنیم ؟
این جمله عبارت دیگری است از توکّل کردن و تکیه بر خدا داشتن، این بسیار  عالی است که یک بنده به بینشی برسد که از همه مادیات عالم قطع امید کرده و  فرج کارش را فقط در دست پر قدرت خدای عالم تاب ببیند و بس . 
باید به هوش باشیم که هرگز جایز نیستیم تا وقتی خدای متعال هست و آنی از ما غافل نیست امید خود را حتی ذره ای به غیر او ببندیم . 
اما متأسفانه بعضی از ما با بی بصیرتی تمام وقتی دست به دامان تمام  خلایق می شویم و امیدمان را به یأس بدل می کنند با هزاران آه و ناله می  گوییم : "واگذارش می کنم به خدا" ما راهی به جز خدا نداریم برای هر کاری  باید ابتدا تا انتهایش را به خدا واگذار کنیم ،شک به دل راه ندهیم و یقین  بداریم که  خداوند متعال خیر مطلق است و برای هیچ بنده ای بد نمی خواهد اگر  مصلحت کبریائیش اینطور اقتضا کرد و چیزی را خواست که چنان به مذاق ما خوش  نیامد نباید اعتماد خود را به خدای خوبی ها از دست داد و به غیر او امید  بست ،رکن اصلی واگذاری امور به خداوند متعال صبر است و صبر. 
						
					 
					
				 
			 
			
			
				
				
				
					 
				
				
					اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....