توبه وخدایی که دراین نزدیکیست

توبه - و خدایی که در این نزدیکیست

پیامبر اکرم (ص) : هرکس توبه کند اما دوستان بد خود را تغییر ندهد توبه نکرده است.
بحارالانوار جلد 6 صفحه 21
امام علی (ع) : شخصی که توبه میکند باید جسم او سختی طاعت را بچشد همانگونه که این جسم شیرینی معصیت را چشیده بود.
نهج البلاغه حکمت 409
امام صادق (ع) : از شرایط توبه این است که واجباتی را که ترک نموده ای قضایش را بجا آوری.
بحارالانوار جلد 6 صفحه 31
امام علی (ع) : با گفتن ذکر (( استغفر و الله ربی و اتوب الیه )) و طلب آمرزش باطن خود را خوشبو و معطر سازید تا بوهای بد گناهان شما را رسوا و مفتضح نسازد.
طرائف الحکم جلد 2 صفحه 445
جابر گوید : شنیدم حضرت باقر (ع) میفرمود : توبه کننده از گناه همانند کسی است که گناه ندارد و آنکه در گناه بماند با اینکه آمرزش خواهد چون مسخرچی است. ( یعنی اینکه کسی در گناهش مانده و گناه میکند با آینکه توبه و آمرزش میخواهد باز هم به گناه خود ادامه می دهد )
اصول کافی جلد 4 صفحه 168
امام صادق (ع) فرمودند : هرکس گناهی کند هفت ساعت از روز درباره آن ( گناه ) به او مهلت دهند ( تا توبه کند ) پس اگر سه بار گفت : (( استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم )) آن گناه بر او نوشته نشود

امیدواری به توبه
غرق گنه نا اميد مشو زدربار ما:gol:



كه عفو كردن بود در همه دم كارما



بنده شرمنده تو، خالق و بخشنده من:gol:



بيا بهشتت دهم مرو تو در نار ما



توبه شكستى بيا، هرآنچه هستى بيا:gol:



اميدوارى بجو زنام غفار ما



در دل شب خيز و ريز قطره اشكى زچشم:gol:



كه دوست دارم كند گريه گنهكار ما



واهم اگر بگذرم ، از همه عاصيان:gol:



كيست كه چون و چرا كند ز كردار ما:



واى برآن كو نگشت نادم از عصيان خويش:gol:



هلاك گردد به حشردر،يم قهار ما



اگرچه تابع شدى غرق معاصى بيا:gol:



دست توسل بزن به آل اطهار ما

بهترين وقت استغفار

بهترين وقت استغفار، سحرگاهان به‌ويژه سحرِ شب جمعه مي‌باشد تا جايي كه استغفار كنندگان در سحرگاهان مورد مدح خداوند عالميان قرار مي‌گيرند:‌
«… المستغفرينَ بِالأَسحارِ». (سوره آل عمران، آيه 17)
«وبالأَسحارِهُم يستَغفِرونَ». (سوره ذاريات، آيه 18)
امام صادق(ع) در تفسير آيه فوق مي‌فرمايند: «هر كس در وقت سحر، هفتاد مرتبه استغفار كند از اهلِ اين آيه خواهد بود»

چ

چگونگي استغفار

امام صادق(ع) مي‌فرمايد:‌«هر كه در نماز وتر و در حالي كه به قيام ايستاده است، هفتاد مرتبه بگويد: اَستَغفِرُ اللّهَ واَتُوبُ إلَيه؛ و تا يك‌سال تمام بر آن مواظبت كند (و در صورت عدم موفقيت به نماز شب، قضاي آن را به جا آورد) خداوند او را در زمره «استغفار كنندگان در سحرگاه» مي‌نويسد و آمرزش و مغفرت خويش را بر او واجب مي‌گرداند»

و آن حضرت در روايت ديگري مي‌فرمايند:
«هر كه دو ماه پياپي هر روز چهارصد مرتبه اين ذكر استغفار را بخواند، خداوند او را گنجي از دانش يا مالِ فراوان كرامت فرمايد: «اَستَغفرُ اللّه الّذي لاإله الاّ‌هُوَ الحَي القَيومُ الرَّحمنُ‌الرَّحيمُ بَديعُ‌السّمواتِ والأَرضِ مِن جميعِ ظُلمي وجرمي واِسرافي عَلي نفسي واَتوبُ إِليهِ»

راه های انگیزه بخشی برای توبه و بازگشت

شخص گنه کار می بایست باور داشته باشد که علاوه بر مجازات اخروی ، مکافات دنیوی نیز در انتظار اوست و چه عوارض بدی و چه بی توفیقی هایی که بر اثر گناه گریبانگیر گنه کاران نمی شود :
خدای متعال در این باره می فرماید :
وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ .( شوری30)
اگر شما را مصيبتى رسد، به خاطر كارهايى است كه كرده‏ايد. و خدا بسيارى از گناهان را عفو مى‏كند.
امام صادق سلام الله علیه در تفسیر آیه شریفه بالا به نقل از امیرمؤمنان علی سلام الله علیه فرمودند :
« لیس من التواء عرق ، و لا نکبة حجر ، و لا عثرة قدم و لا خدش عود الا بذنب » .
کافی جلد 2 صفحه 445
هیچ رگی نمی زند و هیچ سنگی به پای کسی آسیب نمی رساند و هیچ پایی نمی لغزد و هیچ چوبی به دستی خراش نمی اندازد ، مگر به علت گناه .

و یا روایتی دیگر از امام صادق سلام الله علیه که فرمودند :
« اما انه لیس من عرق یضرب و لا نکبة و لاصداع و لامرض الا بذنب و ذلک قول الله تعالی عزوجل فی کتابه : « وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ » ، و ما یعفو الله اکثر مما یؤاخذ به » .
کافی جلد 2 صفحه 269
هیچ رگی نمی زند و هیچ بدبختی رو نمی آورد و هیچ سر درد و مرضی ایجاد نمی شود مگر به علت گناه ؛ و چنین است سخن خدای عزّ و جلّ در کتاب خود : هر مصیبتی که به شما می رسد به علتّ آن چیزی است که دستهای شکا کسب کرده اند ؛ در حالیکه خدا خیلی از آن گناهان را بخشیده است .
بعد امام فرمودند :
گناهانی را که خدا از آنها در می گذرد ، بیشتر از گناهانی است که خداوند به علت آنها انسان را عذتب می کند .
« انّ الرّجل یذنب الذنب فیحرم صلاة اللیل و انّ العمل السیئ اسرع فی صاحبه من السّکین فی اللحم » .
کافی جلد 2 صفحه 272
تحقیقاَ فردی که گناه می کند ، پس ، از اقامه نماز شب محروم می گردد ، و همانا که سرعت اثر بد در انجام دهنده آن ، از تأثیر چاقو در گوشت بیشتر است .

کیفیت توبه :

توبه می بایست به کیفیت نصوح باشد یعنی کامل و دائمی و غیر قابل برگشت باشد ، توبه ای که توبه کننده در راه خیر و صلاح خویش قدم گذارد و موجب عبرت دیگران شود .
در ویژگی توبه نصوح حضرات اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین فرموده اند :
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :
ألتوبة الّنصوح الندم علی الذنب : حین یفرط منک فتستغفر الله تعالی ثمّ لما تعود الیه ابداَ .
توبه نصوح ، پشیمانی از گناه است که وقتی گناه از تو سر زد از خدا آمرزش طلبی و دیگر هرگز مرتکب آن نشوی .
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :
أن یتوب التّائب ، ثم لایرجع فی ذنب ، کما لایعود اللّبن الی الضّرع .
اینکه توبه کننده توبه کند سپس به طرف گناه برنگردد آنگونه که شیر به پستان برنمیگردد .
امام موسی بن جعفر سلام الله علیه فرمودند :
ان یتوب العبد ثمّ لایرجع فیه .
اینکه عبد توبه کند سپس رجوع نکند در معصیت .
امام صادق علیه السلام فرمودند :
هو ان یتوب الرجل من ذنب و ینوی ان لایعود الیه ابداَ .
توبه نصوح آنست که مرد از گناه خود توبه می کند و نیت می کند که ابدا به طرف گناه بر نگردد .

خواص توبه نصوح :

1 – پاکسازی و طهارت کامل روح :
قال النبی صلی الله علیه و آله :
التائب من الذنب کمن لاذنب له .
توبه کننده از گناه مانند کسیست که اصلا گناه نکرده است .
2- همگونسازی باطن با ظاهر :
امام حسن عسگری سلام الله علیه :
أن یکون الباطن کالظاهر و افضل من ذلک .
باطن با ظاهر یکسان می شود بلکه بهتر از ظاهر .

[color=#9400D3]

حقیقت توبه

كميل يكى از ياران مخلص اميرالمؤ منين است ، مى گويد:
از اميرالمؤ منين عليه السلام پرسيدم ، انسان گاهى گرفتار گناه مى شود و به دنبال آن از خدا آمرزش مى خواهد، حد آمرزش خواستن چيست ؟
فرمود:
حد آن توبه كردن است .
كميل : همين مقدار؟
امام عليه السلام : نه .
كميل : پس چگونه است ؟
امام : هرگاه بنده گناه كرد، با حركت دادن بگويد استغفرالله .
كميل : منظور از حركت دادن چيست ؟
امام : حركت دادن دو لب و زبان ، به شرط اين كه دنبال آن حقيقت نيز باشد.
كميل : حقيقت چيست ؟
امام : دل او پاك باشد و در باطن تصميم گيرد به گناهى كه از آن استغفار كرده باز نگردد.
كميل : اگر اين كارها را انجام دادم از استغفاركنندگان هستم ؟
امام : نه !
كميل : چرا؟
امام : براى اين كه تو هنوز به اصل آن نرسيده اى .
كميل : پس اصل و ريشه استغفار چيست ؟
امام : انجام دادن توبه از گناهى كه از آن استغفار كردى و ترك گناه . اين مرحله ، اولين درجه عبادت كنندگان است .

به عبارت ديگر، استغفار اسمى است شش معنى دارد؛

1. پشيمانى از گذشته .
2. تصميم بر بازنگشتن بدان گناه به هيچ وجه . (تصميم بر اين كه گناهان گذشته را هيچ وقت تكرار نكنى .)
3. پرداخت حق همه انسانها كه به او بدهكارى .
4. اداى حق خداوند در تمام واجبات .
5. از بين بردن (آب كردن ) هرگونه گوشتى كه از حرام بر بدنت روييده است ، به طورى كه پوستت به استخوان بچسبد سپس گوشت تازه ميان آنها برويد.
6. به تنت بچشانى رنج طاعت را، چنانچه به او چشانيده اى لذت گناه را.
در اين صورت توبه حقيقى تحقق يافته و انسان توبه كنندگان به شمار مى رود
بحار: ج 43، ص 174

نماز استغفار و توبه

نماز استغفار
رسول خدا (ص) فرمود : چون روزیت كم شود و كارت به پراكندگی گراید، حاجتت را به درگاه حق ببر و نماز استغفار را ترك مكن و نماز استغفار دو ركعت است. در هر ركعت حمد و سوره قدر را بخوان و بعد از قرائت، 15 بار بگو «استغفرالله» و بعد به ركوع كه رفتی آن را ده بار بگو ومثل نماز جعفر ، نماز را تمام كن كه همه كارهایت ان شاء الله به اصلاح آید.[1]

نماز توبه

حضرت ختمی مرتبت (ص) روز یكشنبه دوم ذی القعده بیرون تشریف آورده فرمودند: ایّها الناس! كدام یك از شما اراده توبه كرده است ؟ عرض كردند : همه ما می خواهیم توبه نماییم . فرمود : غسل كنید و وضو بگیرید و چهار ركعت نماز و در هر ركعت یك مرتبه سوره حمد و سه مرتبه سوره توحید و یك مرتبه معوذتین ( سوره های فلق و ناس ) بخوانید و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار و ختم به «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» بكنید و بعد از آن بگویید: «یا عزیز یا غفار اغفر لی ذنوبی وذنوب جمیع المومنین و المؤمنات فانه یغفر الذنوب الا انت».
و فرمود: نیست هیچ بنده ای از امت من، كه این عمل را انجام دهد، مگر اینكه منادی از آسمان ندا كند: ای بنده خدا عملت را از سر بگیر كه توبه تو مقبول است وگناه تو آمرزیده، و فرشته دیگر صدا كند از زیر عرش، ای بنده مبارك باد بر تو و اهل تو و ذریه تو، و دیگری صدا كند دشمنان تو از تو راضی خواهند شد در روز قیامت . ودیگری صدا كند كه ای بنده ما با ایمان می میری و دین از تو گرفته نخواهد شد و قبر تو گشاده و منور خواهد شد. و دیگری صدا كند كه ای بنده پدر و مادر تو از تو خشنود خواهند شد، اگر چه غضبناك بوده باشند در وسعت روزی خواهی بود. حضرت جبرئیل ـ علیه السّلام ـ ندا می كند: من وقت مرگت با ملك الموت می آیم و مهربانی می كنم به تو. صدمه نمی زند به تو اثر مرگ و خارج می شود روح تو از بدنت به آسانی.
عرض كردند : یا رسول الله ! اگر كسی این عمل را در غیر ذی القعده بجا آورد ، چطور می شود ؟ فرمود: همان طور است كه وصف كردم و فرمودند : این كلمات را جبرئیل در معراج به من یاد داد.[2][1] . مكارم الاخلاق، ص 328.
[2] . رساله لقاء الله، میرزا ملكی تبریزی، ص 81.