عید ذبح نفس برعاشقان مبارک

http://www.upsara.com/images/b9x2i2oz3bgi152hmvr.jpg

بسم الله الرحمن الرحیم

ابراهیم هم‏ چنان به پیش می‏ رود. آسمان خاموش است و تمام کائنات، نگران قدم‏ های او هستند. امروز خداوند بر ملائکه ‏اش آشکار خواهد کرد راز إِنّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ را و راز بار امانتی که بر دوش آدم نهاد، باری که آسمان ‏ها و زمین توان حملش را نداشتند... . و امروز باید ابراهیم، از امتحان بزرگ خداوند، سربلند بیرون بیاید تا خداوند به آفرینش خویش مباهات کند و این روز را عید قرار دهد.

اینک، می‏ روی؛ امّا خودت را جا گذاشته ‏ای. خنجر بر نفست کشیده ‏ای، حالا تویی و لحظه ‏های آخر این تشرف نورانی به محضر عشق، قُربانی شو! بقای هر دو جهان را در لحظه یکی شدن دریاب! در فنای عشق و در عیدی که تسلیم، اولین شرط شادمانی آن است. عیدی که فرشته ‏ها را برای بار چندم به سجده عشق وادار می‏کند ! عید انسانی که به مرتبه ملکوت می‏رسد و از خود می‏ گذرد.

دهم ذيحجه روز عيد سعيد قربان و روز بندگی و بخشودگی را به پيشگاه امام عصر حضرت بقية الله الاعظم ارواحنا فداه و عموم شيعيان جهان تبريك و تهنيت عرض مي نماييم .

به سوی عاشقی عزیمت کردی؛ با بال‏هایی که هنوز جوانی می‏کرد، با چشم‏هایی که گسترده می‏شد به روی دشت‏ها و ابراهیم را به شوق می‏آورد.

از تبار قله‏های بلندِ فرزندان یعقوب، نازل شدی و دامان تشنه خاک‏ها تو را در کام گرفت و به شوق کشاند. تو اما بی‏قراری می‏کردی؛ مگر نه این که از جای دیگر بودی؟!

مهر بی‏کرانه پدر در پیشگاه خدایت، دست به کار آزمون تو شد و تو به میعادی بی‏وقفه با دلدار تن سپردی آن روز.

امامت، ردای فاخری بود که در انتهای سفر طولانی ابراهیم، انتظارش می‏کشید؛ اما تقدیر چنین بود که این ردای باشکوه، با دست‏های تو بر شانه‏های پدر بنشیند، در اوج یک گزینش دشوار، میان خواستن تو و اطاعت پروردگار تو.

ناله‏ها و دردها از تو می‏گریختند به وقت لغزش خنجرِ بُرّان در زیر گلویت، از آن رو که عزمِ عظیمِ تسلیم و رضای تو، می‏ترساندشان. پس این بار، تو پشتیبان ابراهیم شدی و دست‏های او را جان دادی برای بریدن.

فرشته‏های ناظر ماجرا، لب می‏گزیدند پنهان: «سرانجام چه خواهد شد؟» نفس در سینه‏های حبس شده بود، نه صدایی بود و نه سکوتی، سراسر، انتظار بود و هول.

http://www.upsara.com/images/b97noq12s7mstjyx9gl.jpg

جشن شیدایی

چه میعادگاه خلوت و زیبایی! اسماعیل، در دست‏های اراده ابراهیم. سر اسماعیل، در آغوش پدر و نگاه اسماعیل، نه به چشم‏های پدر، که به آن سوی ابرها و آسمان‏ها و خدایی که چند لحظه بعدتر را بهتر از همه می‏دانست.

آن روز، نه گلوی اسماعیل بریده شد و نه ابراهیم پدری را بر بندگی ترجیح داد. تنها رضایت و سرسپردگی به «او» بود که بیداد می‏کرد، پس به رسم نمایش سرفرازی و قبولی، گوسفندی ذبح شد.

از آن روز بزرگ و باشکوه تاکنون، جشن میعاد اسماعیل و ابراهیم با فرمان پروردگار، هر سال و هر قربان، تکرار می‏شود که جشن دلدادگی و شیدایی است و در دل ایمان مومنان دوست، آذین پرنشاط قرب و دیدار، بسته می‏شود. مبارک باد!

میان مهربانی تو و دل خویش، مردد مانده‏ام. همیشه همین‏گونه بوده است. پس کی این همه فاصله‏ای را که با تو به وجود آورده‏ام، از میان برمی‏داری؟ تو آن‏قدر مهربانی که حتی کلمات هم‏تاب از تو نوشتن ندارند. نمی‏دانم کدام فرشته را در کدام روز می‏فرستی تا فاصله‏های میانمان را قربانی کند. برای من هر روز عید قربان است. من سال‏هاست همه روزهایم را قربانی می‏کنم. من سال‏هایم را قربانی کرده‏ام.
هر شب خواب می‏بینم که لبخندهایم به پایان رسیده‏اند. هر شب خواب می‏بینم که دست‏هایم گلوی خنده‏هایم را می‏برد. اما من دوست دارم همه اشتباه‏هایم را قربانی کنم. گناهانم را قربانی کنم. هر روز برای من روز قربانی کردن است؛ اما اگر تو کمکم نکنی، هیچ عیدی نخواهد بود. عید، روزی‏است که بتوانم همه‏ی اشتباه‏هاتم را سر ببرم.

کمکم کن

من پرنده سرما زده‏ای هستم که در قفس تنگ دنیا گرفتار شده‏ام. سال‏هاست صدایم آوازهای مهربانی را از یاد برده است. یادم نمی‏آید چگونه سال‏ها پیش از این، صدایت می‏کردم. کاش دوباره آفتاب، مهربانی تو را بی‏مضایقه بر من بتاباند! سال‏هاست آسمان، روی پلک‏هایم سنگینی می‏کند. سال‏هاست که دیگر نمی‏توانم در نی‏های خسته، شور بدمم. دستگیری‏ام کن تا بتوانم همه فاصله‏های با تو را قربانی کنم کمکم کن تا این سفر چند هزار ساله را از میان بردارم.

«پا به پای ابراهیم»

اگر قول بدهم که تا قیامت، شبیه ستاره‏ها باشم، مرا خواهی بخشید؟! کاش می‏توانستم دیروزهای خود را در نامعلوم‏ترین جای کائنات دفن کنم. کاش بار دیگر ابراهیم را می‏فرستادی تا رگ‏های سرخم را ببرد؛ شاید از این همه هوس فاصله بگیرم! سال‏هاست هراسان به دنبال ابراهیم، این سو و آن سو می‏دوم. کاش بار دیگر ابراهیم را می‏فرستادی؛ با چاقویی که گلویم تشنه بوسیدنش است.

ابراهیم به فرمان خداوند هاجر و اسماعیل را از کنعان (فلسطین) به سرزمین سوزان فاران (مکه) که نه جانداری، نه آب و علفی و نه غذایی داشت در میان دره های کوهستانی آن منتقل کرد. ابراهیم در آن دقیقه دست تضرع به درگاه خدای بی نیاز برآورده، عرضه داشت: بار خدایا، فرزندم را در دشتی که قابل کشت و زرع نیست و کسی در آن رفت و آمد نمیکند؛ نزدیک خانه ای که حرم تواست گذاتشتم تا نماز را به پای دارند.هاجر و اسماعیل تنها ماندند! چیزی نگذشت که هوای سوزان مادر و فرزند تبعیدی را تحت فشار قرار گذاشت.به زودی آبهای ذخیره و غذای آنان به اتمام رسید! تشنگی اسماعیل را بیحال و هاجر را پریشان ساخت.
در جستجوی آب به هر سوی میدوید، از صفا به مروه و از مروه به صفا تا آنجا که توانست سعی کرد اما تلاش او به شکست انجامید چون دستش از عوامل ظاهری قطع گردید، برفراز کوه با آفریننده خود مشغول راز و نیاز شد. نگاهی حسرت آمیز به نور دیده اش که در حال احتضار بود کرد ناگهان در کنار او چشمه آبی جاری شد، با دیدن آب اشک شوق در چشمانش حلقه زد، این چشمه که به هاجر و اسماعیل حیات دوباره بخشید، زمزم نام گرفت. زمزم در لغت آب گوارا و شیرینی را که اندکی شور باشد گویند، از زمان حضرت اسماعیل تا کنون (قریب ۳۸۷۲ سال ) آب این چاه جریان داشته و سالی صدها هزار نفر از آن بهره بر داری میکنند.

http://www.upsara.com/images/g4s3ihudbwr1zs7zs8z.jpg
این آب معجزه الهی است که همِیشه موجب شگفتی دانشمندان و محققین بوده و خواهد بود.هر از چند گاهی برخی از متجددین سعی در مخدوش نمودن افکار در خصوص آین آیات الهی دارند. بعنوان مثال در سال ۱۹۷۱ در زمان حکومت شاه فیصل یک دکتر مصری طی نامه ای به مطبوعات اروپایی اظهار داشت که آب زمزم برای آشامیدن مناسب نیست. اظهارات ایشان مبنی بر این فرض بود که چون خانه کعبه در محل گودی (پایین تر از سطح دریا) و در مرکز شهر مکه واقع شده است در نتیجه نفوذ آبهای زائد مختلف شهر به این چاه آب آن آلوده شده است.
هنگامی که شاه فیصل از این موضوع آگاه شد بسیار متأسف و عصبانی گردید و تصمیمی اتخاذ نمود تا کذب اظهارات این دکتر مصری اثبات شود. وی دستور داد تا وزارت کشاورزی و منابع آبی نمونه ای از آب زمزم را جهت آزمایش و صحت قابل شرب بودن این آب به آزمایشگاههای اروپا ارسال نمایند. این وزارتخانه نیروگاهها و تصفیه خانه های موجود در جده را موظف نمود تا این کار را به انجام برسانند و در این زمان بود که این جانب (طارق حسین ریا) به عنوان مهندس شیمی موظف شدم تا این امر مهم را به انجام برسانم، بخاطر دارم آن زمان هیچ تصویری راجع به آب این چاه نداشتم.

http://www.upsara.com/images/c5pfk0t9ohvsllfzyyli.jpg
همینکه برای انجام مأموریتم به مکه مشرف شدم هدف از انجام دیدارم را برای مقامات مسئول خانه کعبه بازگو نمودم و آنها شخصی را تعیین نمودند تا هر کمکی که لازم است در اختیارم قرار دهد. هنگامیکه به چاه رسیدیم برایم مشکل بود باور کنم این چاه که بیشتر به اندازه یک حوض بود و ابعادی در حدود ۱۸ در ۱۴ فوت داشت همان چاهی است که قرن ها پیش در زمان حضرت ابراهیم (علیه السّلام) بوجود آمده و هر ساله حاجیان میلیونها گالن آب از آن برداشت میکنند. تحقیقاتم را با اندازه گرفتن ابعاد چاه شروع نمودم و از دستیارم خواستم تا عمق چاه را به من نشان دهد. وی ابتدا خود را تطهیر نمود و سپس به داخل چاه رفت و ایستاد. سطح آب چاه درست تا بالای شانه هایش بود.
قد این مرد در حدود ۵ فوت و ۸ اینچ بود. سپس برای یافتن هر گونه مجرا و لوله ای که آب را به داخل چاه بیاورد از یک طرف به طرف دیگر چاه رفت. مع الوصف موفق به یافتن هیچ مجرایی نشدیم. فکر دیگری به سرم افتاد. ما میتوانستیم به وسیله پمپ بزرگی که در چاه نصب شده و برای ذخیره کردن آب زمزم در مخزن می بود، آنجا را از آب تخلیه کنیم تا بدین شکل عمق آب موجود در چاه کم شده و میتوانستیم مجرای دخول آب را مشاهده نماییم. تعجب آور بود که در زمان پمپاژ کردن آب، هیچ چیز مشاهده نکردیم

http://www.upsara.com/images/m779vr0mf2q1kx8g0k8.jpg
اما من به این مسئله واقف بودم این روش راه حل یافتن ورودی آب به چاه است. بنابراین تصمیم گرفتیم تا دوباره این مراحل را تکرار نماییم. اما این بار به دستیارم گفتم که در یک جا بایستد و با دقت هر اتفاق غیر معمول را در نظر بگیرد. پس از مدتی دستانش را بلند کرده و فریاد زد الحمد لله پیدایش کردم. وی گفت در بستر چاه حرکت شنها در زیر پایم، مکانی را که آب از آن تراوش میکند؛ احساس میکنم. سپس در اطراف چاه قدم زد و همان پدیده را در جای جای چاه احساس نمود. در واقع تراوش آب به چاه بطور یک نواخت در هر نقطه از بستر آن وجود داشت و باعث میشد تا سطح آب ثابت بماند. پس از تکمیل مشاهداتم نمونه هایی از آب چاه را جهت انجام آزمایشات در آزمایشگاههای اروپایی برداشتم، قبل از ترک خانه خدا پرسشهایی را در مورد دیگر چاههای موجود در اطراف مکه از مقامات مسئول نمودم و آنها اظهار داشتند که تمامی آن چاهها تقریباً خشک هستند.
پس از مراجعت به دفترم در جده یافته های خویش را برای مدیرم بازگو نمودم و او نیز با علاقه زیادی به آنها گوش میداد، اما وی تعبیر نامعقولی از این مسئله مهم به عمل آورد و اظهار داشت که حتماً این چاه یک راه زیر زمینی به دریای سرخ دارد. چگونه این امر میتواند ممکن باشد در حالی که شهر مکه در فاصله ۷۵ کیلومتری دریای سرخ قرار دارد و عمدتاً تمامی چاههایی که در نزدیکی مکه قرار دارند خشک هستند. نتایج آزمایشات به عمل آمده بر روی نمونه های آب زمزم در اینجا و اروپا تقریباً یکسان بوده و تنها اختلاف مشاهده شده بین آب زمزم و دیگر آبها در مقدار کلسیم و منیزیم آن است.

http://www.upsara.com/images/eo1lt4hed8zn33vuk64y.jpg
که این مقدار در آب زمزم کمی بیشتر بوده و شاید بدین علت باشد که این آب باعث رفع خستگی حاجیان میگردد. اما نکته ای که بیشتر حائز اهمیت میباشد این است که این آب محتوی فلوراید و دارای خاصیت میکرب کشی قوی میباشد. علاوه بر این نتایج آزمایشات به عمل آمده در اروپا نشان میدهد که این آب برای آشامیدن بسیار مفید است. از این رو اظهارات این دکتر مصری کاملاً رد شد. هنگامیکه نتایج آزمایشات به شاه فیصل گزارش شد وی بسیار خرسند گردید و دستور داد این مطلب در مطبوعات اروپا منعکس گردد. به هر حال این مسئله موهبتی شد تا از طریق این تحقیقات به ترکیبات شیمیایی آب زمزم پی ببریم و در حقیقت هر چه بیشتر راجع به آب زمزم تحقیق نمایید شگفتیهای بیشتری را در آن مشاهده خواهید کرد؛ تا آنجا که خود به اعجاز آن پی خواهید برد. آبی که خداوند به عنوان هدیه به مومنانی که از دور دست برای زیارت به این بیابان مشرف میشوند ارزانی شده است.
در اینجا برخی از ویژگیهای آب زمزم را به اجمال بیان میکنیم:
- علیرغم استفاده مداوم از آب زمزم تا به حال این چاه خشک نشده است.
- آب این چاه از زمان بوجود آمدن تا به حال دارای ترکیبات معدنی یکسان بوده است.
- به گفته زائرانی که برای مناسک حج و عمره به خانه خدا مشرف شده اند و از این آب آشامیده اند اذعان داشته اند که آشامیدن این آب باعث شادابی و رفع خستگی در آنان گردیده است.
- این آب در نقاط مختلف دنیا آزمایش شده و دارای تقاضای بالایی در سطح جهان میباشد.
- هیچگونه ترکیبات شیمیایی و یا کلر جهت ضدعفونی به این آب اضافه نشده است.
- بر خلاف چاههای دیگر هیچگونه رشد و زندگی گیاهی و جانوری در این چاه وجود ندارد و علیرغم آن که این موضوع خود باعث طعم بد و بوی نا مطبوع آب میگردد اما آب زمزم بدینگونه نمیباشد.

http://www.upsara.com/images/lg4axnhe2e4en2lleg94.jpg
عید خون همان «عید اضحى»، به معنى قربانى کردن است. در سرزمین مِنا با قربانى گوسفند، «مَنْ» به «ما» تبدیل مى‏شود؛ زیرا فلسفه عمل حج‏گزار و قربانى کننده این است که او با تمسک به حقیقت «ورع» گلوى دیوِ طمع را مى‏برد و آنچه از قربانى به خداى سبحان مى‏رسد، گوشت و خون نیست، بلکه روح کردار و جان عمل (تقوا) است و حاجى وارث ابراهیم خلیل الرحمن علیه‏السلام است که اسماعیل نفسش را به قربانگاه مى‏برد و آن را ذبح مى‏کند و به لقاء‎الله مى‏رسد. این سخن رهبر فقیدمان است که فرموده است:
«عید سعید قربان، عیدى است که انسان‎هاى آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمى مى‏اندازد. قربانگاهى که درس فداکارى و جهاد در راه خداى بزرگ را به فرزندانِ آدم و اصفیاء و اولیاء مى‏دهد.»(۱)
قربانى در مِنا مقدمه رسیدن به غدیر است؛ چرا که اگر هواى نفس در مِنا قربانى نشود، در غدیرخم تسلیم حق شدن مشکل است و حضرت ابراهیم علیه‏السلام با ذبح اسماعیل مسلمانان را بیمه کرد که به جاى فرزندانشان، گوسفند قربانى کنند و حضرت محمد صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله بشریت را بیمه کرد که به جاى پیروى از ناحق، از حق که همان على است،(۲) تبعیت کنند. و این چنین از پیوند قربان با غدیر، دین کامل شد.
عید سعید قربان، عیدى است که انسان‎هاى آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمى مى‏اندازد. قربانگاهى که درس فداکارى و جهاد در راه خداى بزرگ را به فرزندانِ آدم و اصفیاء و اولیاء مى‏دهد.
پی نوشت:
۱- صحیفه نور، ج ۱۸، ص ۸۷ .
۲- رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله: «عَلِىٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِىٍّ؛ على با حق است و حق با على .»