سلسله بحثهای خواص سور قرآن /سوره توبه

فضیلت و خواص سوره توبه

توبه، نهمین سوره قرآن که دارای 129 آیه و مدنی می باشد.
البته برای این سوره ده نام ذکر کرده اند، ولی نام «توبه» به دلیل آیات فراوانی که در این باره سخن گفته است و نام برائت به خاطر آمدن در ابتدای سوره، مشهورتر است.(1)
سوره توبه تنها سوره ای است که با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز نشده است. درباره دلیل این این امر از قول امام علی علیه السلام آمده است: «بسم الله الرحمن الرحیم برای امان دادن و رحمت است و سوره برائت برای دفع امان و جنگ نازل شده است» (2)
از این رو در ابتدای این سوره بسمله نیامده است.
از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده: «هر کس سوره انفال و توبه را قرائت نماید، من شفاعت کننده و گواهی دهنده به سود او در روز قیامت هستم که او از نفاق مبرّا است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا، ده حسنه به او عطا می شود و ده گناه از او پاک شده و ده درجه بر درجات او افزوده می شود و عرش و حاملان آن در ایام حضورش در دنیا، بر او درود می فرستند.» (3)
امام صادق علیه السلام: «کسی که سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی شود و از شیعیان امیرالمومنین علی علیه السلام خواهد بود.»(4)
در تفسیر عیاشی پس از نقل این روایت اضافه کرده است:
«و روز قیامت بر سفره های بهشتی همراه شیعیان امام علی علیه السلام روزی می خورد تا اینکه مردم از حساب فارغ شوند.»(5)
آثار و برکات سوره توبه
1) در امان ماندن از آتش سوزی
نقل از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: «هرکس این سوره را بنویسد آتش به منزل او نمی رسد وتا وقتی که این نوشته با اوست، آتش به او نزدیک نمی شود.»(6)
2) در امان ماندن از شر حیوان درنده
«هر کس از حیوانات وحشی و درنده می ترسد آیه 128-129 سوره «توبه» را بخواند از ناحیه آن به حیوانات به او ضرری نمی رسد.»(7)
3) دفع وسوسه و دلشوره
به جهت رفع وسوسه و دلشوره و گمان بد آیه 45 تا 46 سوره اسراء و به دنبال آن آیه 129 سوره توبه را بخواند و با خود همراه کند.(8)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــ
پی نوشت:
(1)مجمع البیان، ج5،ص5
(2)تفسیر الصافی، ج2، ص317
(3) مجمع البیان، ج5، ص6
(4) ثواب الاعمال، ص106
(5)تفسیرالعیاشی، ج2، ص46
(6)تفسیرالبرهان، ج2، ص727
(7) الکافی، ج2، ص625
(8) درمان با قرآن،ص 43
منابع: «قرآن درمانی روحی و جسمی،محسن آشتیانی، سید محسن موسوی؛» و «درمان با قرآن، محمدرضا کریمی»