-
روزگار چه گناهى دارد ؟!
حسن به مسعود میگوید:
به محضر مولایم حضرت ابوالحسن الهادی علیه السلام رسیدم.
در آن روز چند حادثه ناگوار و تلخ برایم رخ داده بود؛
انگشتم زخمی شده و شانهام در اثر تصادف با اسب سواری صدمه دیده و در یك نزاع غیر مترقبه لباسهایم پاره شده بود.
به این خاطر، با ناراحتی تمام در حضور آن گرامی گفتم:
عجب روز شومی برایم بود! خدا شرّ این روز را از من باز دارد!
امام هادی علیه السلام فرمود:
ای حسن! این [چه سخنی است كه میگویی] با اینكه تو با ما هستی،
گناهت را به گردن بیگناهی میاندازی! [روزگار چه گناهی دارد!]»
حسن بن مسعود میگوید:
با شنیدن سخن امام علیه السلام به خود آمدم و به اشتباهم پی بردم. گفتم: آقای من! اشتباه كردم و از خداوند طلب بخشش دارم.
امام علیه السلام فرمود: ای حسن! روزها چه گناهی دارند كه شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست خود مجازات میشوید، به ایام بدبین می شوید و به روز بد و بیراه می گویید!
حسن گفت:
ای پسر رسول خدا!، برای همیشه توبه میكنم و دیگر عكس العمل رفتارهایم را به روزگار نسبت نمیدهم.
امام علیه السلام در ادامه فرمود:
ای حسن! به طور یقین خداوند متعال پاداش می دهد و عقاب می كند و در مقابل رفتارها در دنیا و آخرت مجازات میكند.
شهادت امام هادی (ع) تسلیت باد.
بحارالانوار، ج 56، ص 2
