توضیح این مطلب اینکه: کشتن آدم کشان، و ریختن خون ستیز آوران و دین براندازان عین رحمت است... در اینجا مثالی را به طور خلاصه و برای فهم بهتر می آوریم :
اگر خدای ناخواسته عضوی از بدنتان (مثلا انگشت کوچک دست) دچار آسیبی مهلک شود و بیماری ناعلاجی بیابد، آیا حاضرید برای نجات آن انگشت کوچک جان خود را از دست بدهید و یا آن انگشت را فدای جانتان می کنید و زیر تیغ می سپارید؟
در اینجا شما قطع عضو فاسد را عین نعمت و رحمت می دانید چرا که قطع آن مساوی است با تضمین سلامت و رحمت باقی اعضای شما.
حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) با از بین بردن ستم پیشگان و کفار و دورویان، جهانی پاک را زیر پرچم دین زیبای الهی جمع می کند، خوشبختی و سعادت به ارمغان می آورد، ائمه ی اطهار(علیهم السلام) را به اوج شکوفایی و عزت می رساند و دشمنان اسلام را نابود می کند.
آیا رحمة الواسعه صفت مناسبی برای این اعمال و چنین شخص شخیصی نیست؟
پی نوشت ها:
1.سوره ی انعام، آیه ی 147
2.سوره ی انبیاء، آیه ی 107
3.قمی ، عباس، مفاتیح الجنان، زیارت آل یس
