حق گوش در کلام امام سجاد (علیه السلام)
حق گوش در کلام امام سجاد (علیه السلام)
۴٫ وَ أَمّا حَقّ السّمْعِ فَتَنْزِیهُهُ عَنْ أَنْ تَجْعَلَهُ طَرِیقاً إِلَى قَلْبِکَ إِلّا لِفُوّهَةٍ کَرِیمَةٍ تُحْدِثُ فِی قَلْبِکَ خَیْراً أَوْ تَکْسِبُ خُلُقاً کَرِیماً فَإِنّهُ بَابُ الْکَلَامِ إِلَى الْقَلْبِ یُؤَدّی إِلَیْهِ ضُرُوبُ الْمَعَانِی عَلَى مَا فِیهَا مِنْ خَیْرٍ أَوْ شَرٍّ وَ لا قُوّةَ إِلّا بِاللّهِ .
۴٫ و اما حق گوش این است که : از هر چیز چنان پاکش دارى که آن را راهى به دل خود سازى (و آن را نگشایى) مگر براى (شنیدن) سخن خوبى که در دلت خیرى پدید آورد .یا اخلاق والایى بدان کسب کنى، زیرا گوش دروازه سخن به سوى دل است ؛ که معانى گوناگونى را که متضمن خیر یا شّر است به آن مى رساند. و لا قوَّهَ اِلّا باِلله. (و نیرویى جز به خدا نیست.)
رساله حقوق امام سجاد (ع)
