نظر آیت الله جوادی آملی درباره نگاه به نامحرم

نظر آیت الله جوادی آملی درباره نگاه به نامحرم

حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: غیرت از سه عنصر تشکیل می شود؛ این که انسان هویت و محدوده خود را بشناسد، کسی را وارد حریم خود نکند و وارد حریم دیگری هم نشود.

به گزارش مشرق به نقل از رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیان حوزه علمیه به تفسیر آیات 1 تا 6 سوره مبارکه فرقان در مسجد اعظم قم پرداخت و گفت: معبود صرف، فرقان را برای انذار عالمیان بر عبد محض نازل کرد.

این استاد تفسیر حوزه علمیه با بیان این که «العالمین» در این آیه با «العالمین» در سوره حمد متفاوت است، ابراز داشت: منظور از عالمین در اینجا جن و انس است و بر خلاف سوره حمد، شامل آسمان‌ها و زمین نمی‌شود. همچنین شامل امت های گذشته هم نیست چون قانون عطف بما سبق نمی‌شود. اما از جهت تکوین شامل ملائکه هم می‌شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به یکتایی خدای متعال اظهار داشت: این که می گوییم او شریک ندارد به دو دلیل است؛ اول این که او نیازی به شریک ندارد و دلیل دوم این که ماسوای او فقیر الی الله هستند و مالک چیزی نیستند تا بتوانند شریک او شوند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به حدیث «الفقر فخری» اشاره کرد و گفت: اگر کسی بداند محتاج خداست دیگر نه به خود متکی است و نه به غیر خدا و سرگردان هم نخواهد بود.

آیت الله جوادی آملی با بیان این که خداوند برای نفی معبودهایی غیر از خدا، هفت مطلب بیان می‌کند که هر یک از آنها حد وسط برای یک برهان است، اظهار داشت: این براهین عبارت است از «این خدایان دروغین چیزی را نمی توانند خلق کنند»، «خودشان مخلوقند»، «مالک ضرر خود نیستند»، «مالک نفع خود نیستند»، «مالک موت و حیات و نشور هم نیستند.»

وی افزود: غیرت از سه عنصر تشکیل می شود؛ این که انسان هویت و محدوده خود را بشناسد، کسی را وارد حریم خود نکند و وارد حریم دیگری هم نشود. در روایتی از امیرمؤمنان علیه السلام آمده است «ما زنی غیور قط؛ هرگز انسان با غیرت زنا نمی کند»؛ چه زنای بصر یا زنای سمع یا زنای رِجلین. کسی که به ناموس دیگری نگاه می کند، در همین محدوده بی غیرت است.

این استاد عالی حوزه علمیه قم ادامه داد: اگر بگویند فلان فقیه در این محفل درس می دهد، به این معنی است که فقه می گوید. بنابر این در آیه 6 که می فرماید «قل أنزله الذی یعلم السرّ فی السماوات والارض؛ بگو کسی این قرآن را نازل کرده که سرّ آسمان ها و زمین را می داند»، به این معنی است که خداوند اسرار آسمان ها و زمین را در قرآن بیان می کند زیرا تعلیق بر وصف، مُشعر است.
-پایان-