خسته ام از دعاهای بی اجابت!

دیگر از دعاهای بی اجابت خسته ام ،تا کی باید دعا کرد و جوابی نشنید،حتی دلم نمی خواهد نام یکی از اهل بیت علیهم السلام را بیاورم از بس که صدایشان زدم و جوابی نشنیدم. مگر خداوند نفرموده است که «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را » کدام اجابت؟

احساس می کنم کاسه ی صبرم لبریز شده است و دیگر توان یک لحظه دلخوشی دادن به خودم را ندارم .
نمی خواهم بشنوم که حتما مصلحتی در کار بوده و حکمتی، هر روز این روزگار بازی دیگری در آستین دارد برای آزردن من.نمی دانم چه کار باید کرد وقتی که حتی ناامید شدن از کسی که جوابت را نمی دهد گناه است و باز دارای عقوبت !

چه باید کرد با این همه درد و سختی و مشکلات؟!

http://img.tebyan.net/big/1387/04/24...3083103235.jpg

به یقین برای هر کدام از ما بارها چنین حالاتی رخ داده است که احساس یأس به رحمت خدا بر وجود ما مستولی شود و چوب مشکلات لای چرخ زندگیمان رود و از حرکت بازمان دارد .

یکی از ساز وکارهای حیات و زندگی امیدواری است. از نظر جهان بینی توحیدی ، امید تحفه الهی است که چرخ زندگی را به گردش وامی دارد و موتور تلاش و انگیزه را پر شتاب می کند. اگر روزی امید از انسان گرفته شود،دوران خمودگی و ایستایی او فرا می رسد.

ما برای غلبه بر مشکلات و سختی باید امید داشته باشیم ، اگر سرگذشت تمام افراد موفق و بزرگ را در طول تاریخ مورد مطالعه قرار دهیم خواهیم دید که هر کدام از آن ها دوران سخت و پر تلاطمی را پشت سر گذاشته اند و در نتیجه همین سختی ها و ناامید نشدن و به تلاش خود ادامه دادن موفقیت های مافوق تصوری را نصیب خود کرده اند .

راهکارهای برای ایجاد امید و انگیزه :

اول گام این است که بدانیم نا امیدی دامی شیطانی است ؛ و گناه کبیره است و باید از خدا بخواهیم که از آن نجات یابیم.

بعد باید دید ناامیدی و شکایت آیا ذره ای آرامش برای ما به دنبال دارد یا آنکه فقط باعث اضطراب خود شده ایم در حالی که اگر همان حرفها را در قالب دعا با خدا در میان می گذاشتیم اثر آرامش بخشی آن را حتما در درون خود مشاهده می کردیم.

- در این مواقع باید بسیار به خود تذکر داد که خدا محکم ترین و مطمئن ترین تکیه گاه است «وای سبب بینک وبین الله ان انت اخذت به؛ چه وسیله ای مطمئن تر از رابطه تو با خداست؟اگر سررشته آن را در دست گیری»1

- بدانید و باور کنید که کلید آسمان ها و زمین در دست اوست « لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ »2

-باور کنید که خدا مهربانترین فرد نسبت به شما است « إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ »3 پس اگر گرهی گشوده نمی شود جای شکایت نیست آنجا یا جایگاه صبر است یا جایگاه استغفار.

- نومیدی و عدم توکل بر خدا یعنی پشت کردن به او.

- باخود بسیار بخوانید «لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقا» مابسیار به روی آوردن به خدا محتاجیم و او به ما مشتاق تر.!!

بدان خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ی درخواست داده و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند، در خواست رحمت کنی تا ببخشاید

- اغلب اوقات ناامیدی های ما به جهت عدم آگاهی ما از سنت های الهی و کمبود معارف دینی است ، اگر افزایش یابد حتما متوجه خواهیم شد که چه بسیار تلخی هایی را که بی جهت به خود تحمیل کرده ایم.

http://img.tebyan.net/big/1387/05/23...3803921351.jpg

- باید در جهت اصلاح بینش توحیدی تلاش کرد، آن پروردگار مهربانی که خالق ماست وکالت تمام امور ما به دست اوست« اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ »4 آیا با داشتن چنین خدای قادری جای ناامیدی است!؟

-زندگی دنیا همواره با ناملایمات و سختی ها همراه است « لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ » 5 چرا که اینجا محل آزمایش است نه آسایش. باید در آزمایشات پله های کمال را طی کنیم و مطمئن باشیم اگر قدری استقامت داشته باشیم خدای متعال ما را به صورت ویژه یاری خواهد کرد.« وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ »6 بنابراین در سختی های زندگی نباید از خالق مهربانمان ناامید شویم.

- برگزیدن هدفی والا: انسانی که در زندگی هدفی متعالی داشته باشد هرگز ناامید نمیشود وتمام ناملایمات را تا رسیدن به هدف تحمل می کند.

- تقویت محبت نسبت به پروردگار متعال: اگر انسان زمانی که در کوران حوادث قرار می گیرد با خود بیندیشد که الان در آغوش خدای سبحان است و او برای ارتقای درجات بنده اش این امتحان را در جلو راهش قرار داده، هرگز ناامید نمی شود، بلکه با عشق به تلاش و کوشش ادامه میدهد.

-دعا از مهم ترین سلاح هایی است که خدای غنی در اختیار ما قرار داده است «واعلم ان الذی بیده خزائن السموات والارض قد اذن لک فی الدعاء و تکفل لک بالاجابه و امرک ان تسأله لیعطیک...؛ بدان خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ی درخواست داده و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند، در خواست رحمت کنی تا ببخشاید...» 7

-باید توجه داشته باشیم: همیشه آنچه که ما تشخیص می دهیم درست نیست : « وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ» ؛ چه بسا شما چیزی را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است ویا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می داند و شما نمی دانید.»8

از این امور در تقویت امید غافل نباشیم :

1. سعى در درک صحیح از فلسفه زندگى و حیات ؛ این مقوله کمک خواهد کرد تا انسان، جایگاه خود را در هستى بشناسد و در پرتو آن، راه درست زندگى را بیابد. دسترسى به این نکته، بخش مهمى از نگرانى‏ها را برطرف خواهد ساخت. فراموش نکنید که زندگی فرصت خدایی شدن انسان است و خدای متعال تمام وسایل خدایی شدن را در اختیار بندگان قرار داده است و ایشان را به سوی آن هدایت کرده و اگر کمبودی مشاهده می شود،ناشی از ناآگاهی ما است وگرنه بساط انس با خدا گسترده است.

2. اعتقاد به قضا و قدر الهى ‏، امیدوراری را در شما تقویت خواهد کرد.« وَمَن یَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ » ؛ هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است.9

3. در روز، جایی هر چند اندک، برای ورزش و دیدار با فامیل، باز کنید.

کار شناسان معتقدند افرادی که در معرض نگرانی قرار دارند باید به قدم زدن و بازی با بچه ها پردازند تا هورمون شادی در بدنشان بیشتر ترشح شود. همچنین معتقدند که تمرینات ورزشی با حالات روانی رابطه دارد؛ زیرا این تمرینات باعث کم شدن سطح کورتیزول می شود وسروتونین را که از آن به هورمون شادی تعبیر می شود افزایش می دهد.

4.گناه و معصیت و نافرمانى خداوند متعال از عوامل اصلى عدم موفقیت و استرس های روحی مومنین است .گناه یعنى خارج شدن از مسیر خداوند و خدایی شدن انسان. گناه به معناى برآشفتن و تیره ساختن درون و باطن است. روح آدمى با رسیدن به ساحل پاکى و اجتناب از گناهان، به قرار و آرامش مى‏رسد؛ چون روح با طهارت، سنخیت دارد و با گناه ناسازگار است. از این رو، گناه قرار را از انسان مى‏گیرد.

شرایط ذهنى گنهکار عبارت است: از داشتن روح تمرّد، طغیان، قانون‏شکنى و عدم اهتمام به حقوق خدا و خلق. چنین روحى جز با ترک گناه به آرامش دست نخواهد یافت.

5. همواره به آرمان‏هاى دست نیافتنى نیندیشید بلکه موفقیت‏هاى خود را نیز در نظر گیرید.

6. خواست‏ها و تمایلات خود را در سطح توانایى‏ها و «امکانات»، تنزل دهید.

7. نشاط خود را همواره حفظ کنید و هرگز خود را ضعیف به حساب نیاورید . با افراد شاد، خوش بین و امیدوار مجالست داشته باشید و از روحیه آنان الهام بگیرید.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/17...6254211170.jpg

8.به شدت از منفى گرایى و ناامیدی برحذر باشید و افراد منفی گرا و افکار منفى را از خود دور کنید. مثبت اندیشی را تمرین کنید و سعی کنید بیشتر نیمه پر لیوان را ببینید.

9. کتاب‏هایى را که در زمینه شادکامى، رمز موفقیت، راز موفقیت مردان بزرگ و... نوشته شده، با دقت بخوانید و به دستورات آنها عمل کنید و بدانید که ریشه شادکامی انسان خدا و نیرویی است که انسان از خدا می گیرد. مومن هرگز ناامید و تلخ کام و خشک و سخت نیست. شاد و لطیف و امیدوار است.

10- مشکلات را عادى بدانید و به همان اندازه آنها را بپذیرید که کامیابى‏ها را پذیرا هستید.

11. برای رشد معنوی خود برنامه‏ریزى کنید. البته برنامه سنگین نریزید بلکه اندک ولى در اجراى آن مداومت و جدیت داشته باشید.

12. در مقام مقایسه باید خود را با کسانی مقایسه کنیم که امکانات ما را ندارند سلامتی و فرصت های ما را ندارند.

13.همواره از خداوند در همه امور مدد جویید و نسبت به آنچه او مقدر مى‏فرماید راضى باشید.«واکثر الستعانه بالله یکفک ما اهمک یعنک علا ما ینزل بک ان شاء الله؛ از خداوند فراوان یاری خواه که تو را در مشکلات کفایت می کند ودر سختی هایی که بر تو فرود می آید یاریت می دهد.» 10

با خدا انس بیشترى داشته باشید و با او درد دل کنید. شما می توانید این ارتباط با خدا را حتی در حین راه رفتن، محیط کار و... داشته باشید.

پیشنهاد مى‏شود که در اوقات فراغت، به تفصیل نعمت‏ها و الطاف الهى از قبیل اصل وجود، سلامتى، توفیق تحصیل و... هم‏چنین بلایایى را که خدا از شما دور کرده است، یادآور شوید و ضمن سپاسگزارى از او، قلب خویش را مالامال از محبت و عشق الهى کنید.

نتیجه :

زندگی میدان آزمایش بندگان خدا است. فقر، دارایی، پست و مقام، بیماری و سلامتی، همه و همه برای ابتلاء و امتحان مؤمن است؛ برای اینکه معلوم شود چقدر خودش را به خدا وابسته می انگارد و به قدرت و حکمت و مصلحت خداوند باور دارد و حاضر است بنده خدا باشد و خود را در سایه یاد خدا فراموش کند و غرق در خدا شود.

دنیا محل کشت است، نه دار راحتی و آسایش! و آخرت محل برداشت است، نه جای کشت! مشکلات دنیوی هر قدر هم زیاد باشد بالاخره تمام می شود چون دنیا محل گذر است خواه ناخواه مسائل دگرگون می شوند .

منبع :

وبلاگ سید مصطفی علم خواه