احتمال وقوع انقلاب در عربستان

به گزارش شيعه آنلاين، شيخ "حسن صفار" چهره سرشناس شيعيان عربستان سعودي اخيرا طي مقاله اي نظر خود در مورد انقلاب ملت تونس را بيان کرده و آن را حامل دو پيام دانسته است. متن کامل اين مقاله که خواندن آن خالي از لطف نيست، به شرح ذيل است:

چقدر در تاریخ بشری در گذشته و حال، عبرت وجود دارد و عبرت گیرنده کم است! تاریخ برای ما می گوید این ظالمان مستبد که به ملّتهایشان ظلم و جفا کردند و آزادی های مردم را مصارده نمودند و ثروت های ملّی را بازیچه گرفتند، عاقبتشان سقوط بود، کجاست کسی که عبرت بگیرد؟

در این روزها گل امید در جانها روییده و همه نگاهها به انقلاب و انتفاضه ملّت تونس معطوف گشته است، ملّتی که جهان را با انقلابش غافلگیر کرد، آنچه که از این انقلاب ستوده انتظار می رود این است که مردم بتوانند آن طاغوت را بشکنند، طاغوتی که بر سینه آنها نشسته بود، در رسانه ها خبری از اوضاع تونس و آنچه که از جنایت های این طاغوت در آنجا می گذشت، انعکاس نمی یافت؛ آنطور که در این روزها از آنجا گفته می شود ضرب المثلی است که می گوید: «وقتی شتر بیفتد، کاردکش زیاد است» امّا آنچه از جنایات طاغوت تونسی «زین العابدین بن علی» در رسانه ها گفته می شود، برای تونسی ها چیز تازه و جدیدی نیست، چرا که آنها سالها در آتش جنایات او می سوختند، ولی هیچکس اخبار رنج و محنت ایشان را برای جهانیان نقل نمی کرد! دولت های غربی که ادّعای احترام به حقوق بشر دارند، حکومت بن علی را نمونه ای می دیدند که می توانند به راحتی آن را به هر کجا که بخواهد سوق بدهند و در همان حال، چشم خود را بر جنایات او بپوشانند. حاکمان همدست یکدیگرند! امّا مردم اراده کرده بودند که انقلاب تونس راه بیفتد و دیکتاتوری با سابقه یک ربع قرن را ساقط کند.

پيام اول خطاب به حکّام
حکّام مستبد باید چشم و گشو خود را خوب باز کنند و در واقعیت اوضاع کشور خود دقّت کنند، استبداد دیگر بس است، بازی با ثروت های ملّی بس است. آیا آنها از قیام ما امنیت دارند در حالی که به چشم خود آنچه را که در کشورهای همسایه رخ می دهد، مشاهده می کنند. آیا نمی بینند که چطور تخت طاغوتیان به سبب استبدادشان یکی پس از دیگری وارونه می شود؟ تخت های ظالمان هرگز باقی ماندنی نیست، این وعده خدا و رسولش است. رسول الله صلّی الله علیه و آله می فرمایند: «همانا خداوند عزّو جلّ به ظالم مهلت می دهد، تا آنجا که او می گوید مرا به حال خود گذاشته و اهمال کرده، سپس خداوند او را به سختی مورد مجازات و مؤاخذه قرار می دهد». طاغوت می بیند که حکومتش هنوز ادامه دارد و تصور می کند از عقوبت نجات می یابد و عذاب بر او نازل نمی شود، ولی خداوند مهلت می دهد، ولی اهمال نمی کند.

حکّام مستبد باید از آنچه بر سر حاکم تونس آمد، عبرت گیرند، چقدر این در و آن در زد تا پناهگاهی برای خود پیدا کند و کسی را نمی یافت که او را بپذیرد، نه کاخ ها و قصرها برایش نفعی داشت و نه آن همه مال و منال، و نه ارتش و خدم و حشمی که دور خود گرد آورده بود، حتّی دولتهایی که اوامرشان را اجرا می کرد، او را وانهادند. حسابهایش کلاً بسته شد، از جمله حسابهایش در بانکهای معروف سوئیس، و همزمان اتحاد اروپا نیز این تصمیم را دارد.

سرنوشت بن علی عبرتی برای حاکمان ظالم است. دیگر از جان مردم چه می خواهید؟ آنها به سلطه تنها اکتفا نمی کنند، بلکه حتّی چشم طمع به لقمه حیات مردم هم دارند و همیشه به آنها گرسنگی و فقر می چشانند، این حاکمان با ثروتهای بی حساب کشورهایشان چه می کار کنند؟ آنها را برای چه کسی ارث می گذارند؟ با این اوضاع و احوال دیگر جای تعجبی نیست که کینه و بغض مردم بر آنها اینقدر زیاد و مهارنشدنی است. برای آنها هم عاقبتی مثل عاقبت رئیس جمهور مخلوع تونس در انظار خواهد بود. ولی تجربه نشان می دهد که دوستی دنیا کور و کر می کند، به همین خاطر ظالمان اصلاً ملتفت این درسها و عبرتها نمی شوند و چه بسا به برخی حرکتهای ناچیز مانند اعطای تسهیلات مالی اکفتا می نمایند، ولی این مسکّن ها هرگز برای تسکین این درد مفید نیست، مردم خواستار زندگی مانند مردم سایر کشورهای آزاد هستند در سایه یک حکومت عدل یا قوانینی که از اموال عمومی حمایت کند، نه بالا بکشد.

پيام دوم به ملّت ها
ملّت ها باید بر اراده شان تکیه کنند، اتّحاد آنها قدرتی شکست ناپذیر است. نیم قرن پیش مردم انقلاب های نظامی را تجربه کردند که نتیجه آنها سیطره اوضاعی به مراتب شیدیدتر از قبل بود.

برخی به دخالت خارجی دل خوش کرده اند، در حالی که آن را هم قبلاً تجربه کرده اند.. نمونه هایش در افغانستان و عراق پیش چشم ماست. برخی هم دل به جنبش های روشنفکری دلبسته اند که در احزاب و سازمان ها نمود دارد. ولی این جنبش ها هم به نزاع و کشمکش داخلی گرفتار است و در پی ترفیع درجه خودشان هستند. آنها غالباً درگیر با خود هستند و نقششان محدود است.

پس بهترین گزینه انتخابی جنبش مردمی مسلمت آمیز است، یعنی همان چیزی که قبلاً در ایران و تونس اتفاق افتاد. انقلاب ایران مسالمت آمیز بود، و تونس نیز همچنان در همین سیاق به پیش می رود و امید داریم که همچنان به همین نحو استمرار یابد. به کارگیری خشونت به دشمنان فرصت دخالت می دهد و انقلاب را از سمت و سوی صحیحش منحرف می سازد و آن را در تونل خشونت و هرج و مرج وارد می کند.

امیدواریم مبرازه و قیام ملّت تونس ادامه یابد و انقلاب خود را حفظ کنند و آرمانهایشان را تحقق بخشند. زیرا کسانی هستند که می خواهند این انقلاب ستوده را به سرقت برند.