به عقیده ما، همه راه حل ها را، اسلام بیان فرموده است، و اگر نگوییم همه، اغلب مشکلات، براى پیاده نشدن این راه حل ها است.
یک جامعه اسلامى جامعه اى است که موجبات سعادت جوانان و نوجوانان، در حد ممکن در آن فراهم شده و از اسباب و وسایل انحراف پیراسته و منزّه باشد.
بنابراین همه باید اقدام کنیم، چه آنهایى که مدیریت هایى در جامعه دارند و بخصوص، آنهایى که بر وسایل تبلیغىِ سمعى و بصرى، به عنوان امین، برگزیده شده اند، باید حفظ این امانت را که از اعظم امانات است، بسیار مهم بدانند و کوتاهى در آن را از بدترین خیانت ها به مردم، اسلام، کشور و به جامعه بدانند باید افراد مهذّب، آگاه و ظاهرالصّلاح، در همه پستهاى این کارها، گمارده شوند.
مطبوعات و جراید، همه و همه وظایف شان سنگین است. این گونه که بسیارى تلقى مى کنند، نیست. باید جوانان را با مساجد یا مجالس وع0و هشدارهاى اخلاقى، با مطالعه کتاب هاى آموزنده و صحیح دینى، با تواریخ سودمند، با تفسیر قرآن مجید، با مجالس دعا در خط صلاح و فلاح و رستگارى نگاه داشت و خودِ آنها هم که بیشتر آگاه و متوجه هستند، باید در خطّ اصلاح خود و هم سنّ و سالان خود تشریک مساعى و بذل فداکارى و کوشش کنند.
باید اخلاق اسلامى، زهد، آزادگى، پارسایى، قناعت، شجاعت و خودشناسى را به آنها آموخت که بدانند خود را به هر جریان و هر وضع نفروشند.
و این کلامِ معجزْ نظامِ امیرالمؤمنین، علیه السلام، را همیشه مقابل چشم دل خود قرار دهند:
«اَلا حُرٌّ یدَعُ هذِهِ اللُّماظَةَ لاَِهْلِها اِنَّهُ لَیسَ لاَِنْفُسِکمْ ثَمَنٌ اِلاَّ الْجَنَّةَ فَلاتَبیعُوها اِلاَّ بِها»، تا بدانند که انسان بالاتر از این است که اسیر شهوات، مادیات، افکار و اعمال شیطانى شود و مثل این اشعار را که:
«تن آدمى شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
طیران مرغ دیدى تو ز پاى بند شهوت
بدر آى تا ببینى طیران آدمیت»
زمزمه نمایند.