موضوع: اهدای اعضا

چه زیباست

اگر قلبم پس از مرگم

به سان روزهای پیش از آن

در سینه ای كوبد پیام مهربانی را

آنگاه كه پرنده ی سپیدروح مان عروج معنایش را جشن می گیرد

آنگاه كه قفل قفس سنگین جسم گشوده می شود

تا برویم و از آن بالا ها

نگاه كنیم به آن چه در زمین بر جای گذاشته ایم

چقدر زیبا خواهد بود اگر آنقدر كاشته باشیم

كه سبزی و طراوت كاشته هایمان

پرنده ی روح مان را

آن بالاها سرمست كند.

آنجا دیگر پرهای زمینی مان به كار نمی آید

پس می توانیم آن ها را به كبوتران پر شكسته ی زمین قرض دهیم

تا وقتی از آن بالا نگاه كردیم

زیبایی باغ مان با تحرك پرواز پرندگان

با جست و نشست ها شان به این سو و آن سو

دو چندان شود

آن روز از آن بالا خواهیم شنید:

گرومپ

گرومپ

گرومپ

آری

این قلب من است كه در سینه ی آن پرنده ی كوچك

شادمان می تپد

آه ه ه ه ه امروز

چقدر خوشحالم!!


انجمن سفیران زندگی