دانستنی هایی از وضوء

در مسئله وضوء

*شستن دستها
- مقدار واجب آن از آرنج تا سر انگشتان است ولی باید کمی بالاتر از آرنج را هم بشوییم تا یقین کنیم همه دست شسته شده است.
تأکید می‌شود که شستن دستها تا نوک انگشتان دست است و اگر به خیال اینکه قبلا دستمان را شسته‌ایم، تا مچ بشوییم وضو صحیح نخواهد بود. (متاسفانه برخی این دقت را نمی‌کنند)
- تمامی قسمت ذکر شده باید شسته شود و اگر کمی نشسته بماند وضو باطل است برای این منظور بهتر است قبل از وضو آرنجها را خیس کنیم و هنگام وضو هم باید بین انگشتان هم آب برسد. البته این امر نباید موجب وسواس شود چون همین که یک بار انگشتان دست دیگرمان را در وسط انگشتان این دست بکشیم آب به همه جای آن می‌رسد.
- بعد از آنکه دست چپ شسته شد، دستها نباید با هیچ آب دیگری چه خارج و چه با اعضای دیگر وضو ملاقات کند تا برای مسح، مشکلی پیش نیاید.

--------------------------------------------------------------------------------[hr]
نکاتی در مسئله وضوء

* مسح سر و پاها
- محل مسح سر، یک قسمت از چهار قسمت سر است که مقابل پیشانی است. پیشانی هم بعد از گیجگاه آغاز می‌شود. پس مقابل پیشانی تا وسط سر، محل مسح است.
اگر این قسمت را به هر اندازه مسح کنیم کافی است مثلا با یک انگشت و به اندازه یک سانتیمتر یا بیشتر یا کمتر، ملاک این است که دست خیس وضو گیرنده کمی بر روی این قسمت کشیده شود.
البته در تعیین محل مسح باید دقت شود که دو طرف سر محل مسح نیست ولی لازم نیست مسح حتما در وسط سر واقع شود بلکه کمی از وسط سر هم به طرف راست یا چپ اشکالی ندارد تا موقعی که مقابل پیشانی محسوب می‌شود.
- محل مسح پا از نوک یکی از انگشتان پا شروع شده و تا مفصل قوزک پا ادامه پیدا می‌کند. ولی از جهت عرض میتوان با یک انگشت یا بیشتر یا همه کف دست این مقدار را مسح کرد. و اگر از انگشت کوچک شروع کرده‌ایم یا از انگشت کنار آن، ظاهرا باید به صورت مورّب تا مفصل بکشیم.
دقت شود که فرقی نمی‌کند از کدام انگشت شروع کنیم پس میتوانیم از نوک یک یا چند انگشت شروع کنیم و تا مفصل بکشیم. و اینکه برخی خیال می‌کنند حتما باید از انگشت بزرگ پا مسح کشید اشتباه است. منظور از نوک انگشت پا، گوشت جلوی انگشتان است پس اگر کسی از ناخن شروع کند صحیح نیست.
- بهتر و بلکه مطابق احتیاط است که دست را زیاد روی پا بکشیم به این معنا که دست را روی پا بگذاریم و کمی بیشتر بکشیم نه اینکه تمام دست را روی پا بگذاریم و مقدار بسیار کمی بکشیم.
- دقت کنیم که لازم نیست بین انگشتان پا مسح شود بلکه صحیح هم نیست.
- مسح باید با باقیمانه آب شستن دستها باشد؛ پس اگر بعد از پایان شستن دست چپ آب دیگری به دستمان رسید نباید با آن آب خارج مسح کنیم. بلکه باید با انگشت دیگری که آب خارج به آن نرسیده مسح کرد. اما اگر همه انگشتان و دست با آب خارجی خیس شده باید دوباره وضو بگیرد.

--------------------------------------------------------------------------------

نکاتی در مسئله وضوء

*شک در وضو
*شک در اعمال وضو
اگر در بین وضو (قبل از پایان) در شستن یا صحیح شستن جایی شک کنیم باید بازگشته و آن عضو را دوباره بشوییم یا مسح کنیم.
البته این در صورتی است که شک، وسواس گونه نباشد. بنابراین برای مثال اگر کسی به علت وسواس دائما هنگام شستن دست، شک می‌کند که صورت را صحیح شسته یا نه باید به شک خود اعتنا نکند یعنی نباید دوباره صورت را بشوید. اما اگر بدون وسواس شک کند باید بازگشته و محل مورد شک را دوباره بشوید و سپس از ابتدا شروع به شستن دست بنماید
اگر بعد از پایان وضو در صحیح شستن یا مسح کردن شک کنیم نباید به شک اعتنا کنیم و وضو صحیح است.
*ظن و شک و وهم در وضو گرفتن یا نگرفتن
به طور کلی، حالاتی که انسان در مقابل علم یا جهل به یک مسأله دارد چهار حالت است:
۱) به مطلبی علم صد در صد دارد که آن را یقین نام می‌گذارند.
۲) اگر میزان علم و آگاهی، کمتر از صد در صد و بیشتر از پنجاه در صد باشد به این حالت ظن یا گمان می‌گویند. یعنی بین پنجاه و یک در صد تا نود ونه در صد.
۳) اگر دو طرف مسأله کاملا مساوی و پنجاه در صد به پنجاه در صد باشد به این حالت شک می‌گوییم.
۴) اگر نسبت به مسأله‌ای کمتر از پنجاه در صد اطمینان داشته باشیم به آن وهم می‌گویند یعنی ما بین یک در صد تا چهل و نه در صد.
همانگونه که می‌بینیم قدرت یقین از همه اینها بیشتر و از همه بالاتر و برتر است. بنابراین اگر به چیزی یقین داشته باشیم هیچ چیز توان مقابله با آن یقین را ندارد.

--------------------------------------------------------------------------------[hr]
نکاتی در مسئله وضوء

به دو نمونه توجه کنید:
الف) کسی یقین صد در صد دارد که وضو گرفته است حالا بعد از چند ساعت، شک می‌کند که آیا وضویش باطل شده یا نه، بلکه بالاتر از آن، احتمال می‌دهد که مثلا هفتاد و پنج درصد وضویش باطل شده است. ملاحظه می‌کنیم که هم هفتاد و پنج در صد و هم پنجاه در صد، قدرت ندارند یقین صد در صد را بشکنند، بنابراین این شخص همچنان وضو دارد.
ب) بر عکس مثال قبل، کسی یقین صد در صد دارد که قبلا وضویش باطل شده حالا شک می‌کند یا احتمال نود در صد می‌دهد که وضو گرفته باشد. ملاحظه می‌کنیم که هم پنجاه در صد و هم نود در صد، از صد در صد کمتر هستند و قدرت شکستن آن را ندارند. پس این شخص وضو ندارد.
در هر صورت، اگر یقین نکنیم که وضوی گرفته شده باطل شده، باید بگوییم که وضو باطل نشده است.
مثلا کسی چرت زده ولی نمی‌داند آیا چشم و گوش با هم از کار افتاده بود یا هنوز گوشش می‌شنید که در این صورت وضویش باطل نشده است اما اگر یقین کند که چشم و گوش – هر دو – از کار افتاده بود باید دوباره وضو بگیرد.
امیدواریم با بکار بستن این نکات و دوری از اهمال کاری و وسواس، وضوی صحیح بگیریم و آماده راز و نیاز با خالق جهان شویم.

برچسب مطلب
احکام و مسائل وضو, احکام وضو, مسائل وضو

--------------------------------------------------------------------------------