سوره كافرون [109]
اين سوره در «مكّه» نازل شده و داراى 6 آيه است.
محتواى سوره:
لحن سوره نشان مىدهد در زمانى نازل شده كه مسلمانان در اقليت بودند و كفار در اكثريت، و پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله از ناحيه آنها سخت در فشار بود، و اصرار داشتند او را به سازش با شرك بكشانند، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله دست ردّ بر سينه همه آنها مىزند، و آنها را بكلى مأيوس مىكند، بدون آن كه بخواهد با آنها درگير شود.
اين سرمشقى است براى همه مسلمانان كه در هيچ شرائطى در اساس دين و اسلام با دشمنان سازش نكنند، و هر وقت چنين تمنائى از ناحيه آنها صورت گيرد آنها را كاملا مأيوس كنند، مخصوصا در اين سوره دو بار اين معنى تأكيد شده كه «من معبودهاى شما را نمىپرستم» و اين تأكيد براى مأيوس ساختن آنها است، همچنين دوباره تأكيد شده كه «شما هرگز معبود من، خداى يگانه را نمىپرستيد» و اين دليلى است بر لجاجت آنها، و سر انجامش اين است كه «من و آيين توحيديم، و شما و آيين پوسيده شرك آلودتان»!
فضيلت تلاوت سوره:
در حديثى از پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نقل شده كه فرمود:
«كسى كه سوره «قل يا ايّها الكافرون» را بخواند گوئى ربع قرآن را خوانده، و شياطين طغيانگر از او دور مىشوند، و از شرك پاك مىگردد، و از فزع بزرگ (روز قيامت) در امان خواهد بود».
و در حديثى از امام صادق عليه السّلام مىخوانيم كه فرمود: «پدرم مىگفت: «قل يا ايها الكافرون»
ربع قرآن است، و هنگامى كه از آن فراغت مىيافت مىفرمود: من تنها خدا را عبادت مىكنم من تنها خدا را عبادت مىكنم».
