(آيه 14)- و از آنجا كه استفاده از آن چشمههاى گوارا و شرابهاى طهور بهشتى، نياز به ظرفهايى دارد، در اين آيه مىافزايد: «و قدحهايى (كه در كنار اين چشمه) نهاده» (و اكواب موضوعة).
هر زمان اراده كنند قدحها از چشمهها پر مىشود، تازه به تازه مىنوشند، و سيراب مىشوند و لذت مىبرند، لذتى كه توصيفش براى ساكنان دنيا غير ممكن است.
(آيه 15)- باز به نكتههاى بيشترى از جزئيات نعمتهاى بهشتى پرداخته، اضافه مىكند: «و بالشها و پشتيهاى صف داده شده» (و نمارق مصفوفة).
تعبير به «مصفوفه» اشاره به تعدد و نظم خاصى است كه بر آنها حاكم است، اين تعبير نشان مىدهد كه آنها جلسات انس دسته جمعى تشكيل مىدهند.
(آيه 16)- و در اين آيه، به فرشهاى زيباى بهشتى اشاره كرده، مىفرمايد:
«و (در آنجا) فرشهاى فاخر گسترده شده» (و زرابى مبثوثة).
