بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
(آيه 1)- خبر مهم! در نخستين آيه سوره به عنوان يك استفهام آميخته با تعجب مىفرمايد: «آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مىكنند»؟ (عم يتساءلون).
(آيه 2)- سپس بىآنكه در انتظار پاسخ آنها باشد خود به پاسخگوئى پرداخته، مىافزايد: «از خبر بزرگ و پراهميّت» رستاخيز (عن النبا العظيم).
(آيه 3)- «همان خبرى كه پيوسته در آن اختلاف دارند» (الذى هم فيه مختلفون).
در اين كه منظور از اين خبر بزرگ «نبأ عظيم» چيست؟
دقت در مجموع آيات اين سوره مخصوصا تعبيراتى كه در آيات بعد آمده و جمله «انّ يوم الفصل كان ميقاتا» كه بعد از ذكر نشانههاى قدرت خداوند در زمين و آسمان آمده و توجه به اين حقيقت كه شديدترين مخالفت مشركان در مسأله «معاد» بود، روى هم رفته تفسير به روز معاد و رستاخيز را تأييد مىكند.
ولى اين مانع نمىشود كه آيه مصداقهاى ديگرى نيز داشته باشد چرا كه قرآن داراى بطون مختلفى است، يعنى يك آيه ممكن است معانى متعددى داشته باشد كه از ميان آنها يك معنى ظاهر است، و معانى ديگر بطون قرآن است كه به كمك قرائن مختلفى از آن استفاده مىشود، لذا در روايات زيادى كه از طرق اهل بيت عليهم السّلام و بعضى از طرق اهل سنت نقل شده «نبأ عظيم» (خبر بزرگ) به مسأله ولايت و امامت امير مؤمنان على عليه السّلام كه مورد اختلاف و گفتگو از سوى جمعى بود، يا به مسأله ولايت بطور اعم تفسير شده است.
(آيه 4)- سپس مىافزايد: «چنين نيست كه آنها فكر مىكنند و به زودى مىفهمند» (كلا سيعلمون).
