آیا تحریک هیجانات شیعه علیه اهل تسنن در استانهای سنی نشین ایران بسترساز یک سری اقدامات ضد امنیتی نشده است؟ بالاخره جریان تشیع انگلیسی علاوه بر اینکه میتواند عامل انحراف در مبانی شیعه باشد، این توانایی را دارد که بسترساز برخی مسائل ضد امنیتی و اجتماعی شود.
ببینید مردم طی یک اتفاق نتیجه اقدامات و رفتارهای این جریان را در سراسر جهان مشاهده کردند. این اتفاق مربوط به ماجرای شهادت مرحوم «شیخ حسن شحاطه» مصری می شود که از اهل تشیع بود. شیخ شحاطه را مردم کوچه بازار کشتند اما این جنایت را چه کسی سازماندهی کرد؟ چه کسی این آتش را برافروخت؟ «یاسر الحبیب» که از طرفداران سیدصادق شیرازی است و وکیل و وابسته به او محسوب میشود و از قدیم در دامن شیرازیها پرورش یافته مسبب اصلی مرگ شیخ شحاطه است.
ماجرا از این قرار بود که یک هفته قبل از شهادت این شیخ، شبکه ماهوارهای «فدک» با وی مصاحبه کرد و انقدر به پای شیخ شحاطه پیچید تا توانست حرفهایی را در توهین به مقدسات اهل تسنن از وی بگیرد، یعنی این شیخ را وادار به توهین کرد. خب نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که مردم در محل سکونت همین آقا تحریک شدند و جریانهایی هم آمدند روی این مساله کار کردند و مردم را به واکنش واداشتند. من خودم پوسترهایی در «محله الجیزه» که محل سکونت شیخ شحاطه بود دیدم که نوشته بود «چه نشستهاید و چرا عکسالعمل نشان نمیدهید که فلانی به مقدسات اهل تسنن توهین کرد.» همین عبارات تحریک کننده باعث شد که مردم کوچه و بازار علیه شیخ شحاطه تحریک شوند و او و چند نفر دیگر از اطرافیانش را بکشند.
بنابراین کارهایی که رسانههای نزدیک به شیرازی میکنند اثر دارد. مثلا همین عبدالمالک ریگی که در ایران دستگیر شد در اعترافاتش صراحتا گفت ما وقتی میخواستیم نیروهای خودمان را برای عملیات ضد شیعی آماده کنیم، نوار سخنرانی افرادی که وابسته به گروه شیرازی بودند را برای آنها میگذاشتیم و میگفتیم «ببینید اینها چگونه به مقدسات شما توهین میکنند؟ اینها شیعه هستند.» یعنی گروهک ریگی به وسیله اظهارات فرقه شیرازی سعی میکرد جوانهای ساده اهل سنت را علیه شیعیان تحریک کند.